مقايسه روش‌هاي جمع‌آوري كل مدفوع و نشانگرهاي داخلي در تعيين گوارش‌پذيري كاه گندم همراه با تفاله انار يا كود مرغي در شتر

گوارش‌پذيري ظاهري مواد مغذي كاه گندم همراه تفاله انار يا كود مرغ به سه روش خاكستر نامحلول در اسيد، ليگنين نامحلول در اسيد و جمع آوري كل مدفوع با استفاده از چهار نفر شتر نر با ميانگين وزن 9.35±116.25 كيلو گرم و سن يك سال در قالب طرح كاملاً تصادفي بررسي شد. طول مدت آزمايش 42 روز (دو دوره 21 روزه) شامل 14روز عادت پذيري و هفت روز نمونه برداري بود. تيمارهاي آزمايشي شامل 1- كاه گندم به همراه 25 درصد تفاله انار و 2- كاه گندم به همراه با 25 درصد كود مرغ  بود. نتايج نشان داد اختلاف معني داري بين دو روش نشانگر خاكستر نامحلول در اسيد و جمع آوري كل مدفوع در برآورد ضرايب گوارش‌پذيري ماده خشك، ماده آلي، چربي خام، الياف نامحلول در شوينده خنثي و الياف نامحلول در شوينده اسيدي كاه گندم به همراه تفاله انار وجود داشت (0.05 P)، اما چنين تفاوتي در برآورد ضرايب گوارش پذيري كاه گندم به همراه كود مرغ مشاهده نشد. درصد بازيافت نشانگر خاكستر نامحلول در اسيد در جيره كاه گندم+ كود مرغ 17.08±105.14 بود. به طور كلي براساس نتايج مطالعه حاضر، به نظر مي‌رسد با توجه به همبستگي ضعيف بين سه روش اندازه گيري قابليت هضم و درنظرگرفتن محدوديت هاي موجود از جمله هزينه و امكانات زياد به‌ويژه در دام هاي بزرگ در تعيين گوارش پذيري با روش هاي جمع آوري كل مدفوع و ليگنين نامحلول در اسيد، مي توان از روش خاكستر نامحلول در اسيد براي تعيين گوارش پذيري در شتر استفاده كرد.