شناسايي و تبيين رقابت در جايگاه‌يابي استراتژيك صنعت پوشاك

مديران سازمان ها در محيط‌هاي كاملا متلاطم امروزي مجبورند با توجه به وجود رقباي متعدد و تغييرات شتابان آن، عوامل محيطي را كه باعث رقابت در محيط نامطمئن خواهد شد شناسايي نمايند، لذا برنامه ريزي استراتژيك، به منزله ي يك ابزار مفيد و قدرتمند براي رسيدن به اهداف سازماني مطرح است. هدف از پژوهش حاضر شناسايي و تبيين عوامل موثر رقابتي در جايگاه يابي استراتژيك صنعت پوشاك مي باشد.  روش پژوهش، تركيبي(كيفي- كمّي) است. در بخش كيفي از تكنيك دلفي استفاده شده است. نمونه خبرگان اين پژوهش متشكل از 15 نفر از افراد خبره صنعت پوشاك در استان تهران مي باشند كه به صورت آگاهانه انتخاب شده است.  در بخش كمّي، جامعه آماري متشكل از كليه صاحبان كسب‌وكارها و فروشندگان پوشاك در استان تهران بودند كه برحسب جدول مورگان، 385 نفر به‌ صورت تصادفي در دسترس، حجم نمونه انتخاب شدند. گردآوري داده‌هاي كمّي با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و تحليل داده‌هاي كمي، با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري (نرم‌افزارPLS software 2.0) و نرم افزار آماري SPSS 26 انجام شد.مدل نهايي از مقوله عوامل سازماني، عوامل مشتري، توان رقابت، عوامل زمينه اي، عوامل تسهيل كننده، راهبردها و پيامدها تشكيل ‌شد. نتايج حاكي از آن است كه با استفاده از خط مشي هاي صحيح جايگاه يابي ضمن ارتقاء جايگاه در بازار و در صورت اتخاذ راهبردهاي تمايز، رهبري هزينه و تمركز، پيامدهايي چون جايگاه يابي استراتژيك، افزايش سهم نسبي بازار و رشد و سود آوري ممكن مي‌گردد. بر اساس نتايج، پيامدهاي ارتباط اين متغيرها و مولفه‌هاي آنان كه اولويت‌بندي شدند، جايگاه‌يابي استراتژيك در بازار پوشاك ايران خواهد بود، اين امر رشد سهم بازار و سودآوري را به همراه خواهد داشت. بر اين اساس و با ايجاد جايگاه مناسب برند در صنعت پوشاك كه امروزه در حال رقابت با برندهاي خارجي نيز مي‌باشد، مي‌توان با استفاده از خط‌مشي‌هاي صحيح جايگاه‌يابي ضمن ارتقاء جايگاه در بازار، شرايط رقابتي مناسبي را ايجاد كرد.