مدل كنترل راهبردي در صنعت كشتي سازي

شركت‌هاي كشتي‌سازي براي موفقيت بر رقباي خارجي و داخلي خود علاوه بر تكيه بر مزيت‌هاي رقابتي، نيازمند دانش عميق در حوزۀ كنترل استراتژيك در صنعت خود هستند. البته بيشتر آنها شناخت كافي از مباحث استراتژي، برنامه‌ريزي استراتژيك و كنترل استراتژيك در محيط رقابتي، متلاطم و پيچيده خود ندارند. تحقيق حاضر درصدد طراحي مدل خاص براي تبيين كنترل استراتژيك در صنعت كشتي سازي ايران بر اساس نظريه داده‌بنياد است. داده‌هاي تحقيق با مصاحبه هاي عميق و نيمه ساختار يافته از هشت نفر از مديران و كارشناسان  صنعت كشتي سازي گردآوري شده است. داده‌هاي حاصل  از مراحل مصاحبه‌هاي باز و نيمه ساختار يافته با نرم افزار MAXQDA نسخه 12 تحليل شد، پس از عبور از بخش تحقيق كيفي و دستيابي به طراحي مدل كنترل استراتژيك،  بخش كمّي تحقيق آغاز شده و در اين بخش از روش‌هاي دلفي و مدل‌سازي ساختاري تفسيري استفاده شد. با بهره‌گيري از مدل‌سازي ساختاري تفسيري مهمترين عوامل اثرگذار در كنترل استراتژيك و سطح اثرگذاري و اثرپذيري آن‌ها بر كنترل استراتژيك صنعت كشتي‌سازي تبيين شدند. لذا كنترل استراتژيك دربردارندۀ اهرم‌هاي كنترلي: كنترل تحديدى،كنترل آگاهى‌هاى ويژه، كنترل تعهد به مشتري،كنترل اثربخشى، كنترل قابليت‌هاى استراتژيك،كنترل رضايت مشترى، كنترل مهارت‌ها، كنترل محتواي استراتژي، كنترل سياسى، كنترل وظيفه‌اى، كنترل فرهنگى، كنترل تعاملى، كنترل اجراى استراتژي است . كنترل اثربخش و رضايت مشترى جزو تاثيرگذارترين عوامل در شكل‌گيري كنترل استراتژيك صنعت كشتي سازي شناخته شدند.