تحليل پويايي سيستم توسعه پايدار مناطق محروم ايران

پژوهش حاضر به طراحي مدل پويايي سيستم توسعه پايدار مناطق محروم و شبيه سازي توسعه منطقه محروم دلفان در افق ده ساله با مشاركت برنامه‌ ريزان توسعه منطقه اي به منظور شناسايي سياست هاي محروميت زدايي پرداخته است. با توجه به نتايج تحليل حساسيت مدل، راهبردهاي پايداري اقتصادي در دو دسته سياست توسعه زيرساخت هاي عمراني و سرمايه‌ گذاري در كشاورزي و دامپروري، خدمات گردشگري و صنعت و معدن؛ پايداري اجتماعي در چهار دسته سياست ارتقاء آگاهي عمومي، توسعه كارآفريني، توانمندسازي اجتماع محور و سياست هاي تشويقي توسعه كارآفريني و پايداري محيطي در سه دسته سياست پايبندي به الزامات محيط‌ زيستي، پايداري منابع آب و پايداري منابع خاك شناسايي گرديد. در ادامه با اعمال جداگانه و تركيبي راهبردها با توجه به منابع مالي در دسترس؛ رفتار متغيرهاي مدل مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. اعمال سياست هاي منتخب نشان مي‌دهد با صرف منابع مالي در حدود 6 هزار ميليارد ريال در منطقه در طول سه سال نهاد محروميت‌ زدايي و نيز مشاركت استانداري و ساير دستگاه‌هاي اجرايي استان لرستان در توسعه زيرساخت هاي منطقه و مشاركت بخش خصوصي در سرمايه‌ گذاري توسعه اقتصادي؛ روند افزايشي فقر شهري و روستايي با حفظ اراضي قابل كشت، مراتع و جنگل‌ها پس از يك تاخير پنج ساله نزولي گردد و آثار فقر و محروميت به صورت پايدار در منطقه از بين مي رود.