تحليل عوامل مؤثر بر تشديد فرسودگي بافت‌هاي شهري در رابطه با كاهش ارزش‌هاي اجتماعي و اقتصادي فضاهاي عمومي(مطالعه موردي: منطقه 20 تهران)

مقدمه:  فضاهاي عمومي عرصه ملاقات با ديگران است و افراد از قشرها و صنف هاي مختلف بدون هيچ محدوديتي مي توانند باهم تعامل داشته باشند و جامعه مدني بطور سلسله مراتبي از كوچه، پياده رو، خيابان، پارك، ميدان  و غيره شروع مي شود. يكي از معضلات به وجود آمده در اكثر بافت هاي شهري، تحولات فرسودگي با گذشت زمان است كه فضاهاي عمومي نيز قسمتي از بافت هاي شهري هستند. عدم وجود تأسيسات و تجهيزات شهري مناسب، عدم وجود مبلمان هاي نوين شهري، كمبود كاربري هاي خدماتي و فراغتي، ريزدانگي بافت، ترافيك، نسبت كم سطح پياده رو به سواره رو، سيماي نامطلوب بافت و... باعث پيچيدگي و ناپايداري فضاهاي شهري منطقه شده است.هدف:  اين تحقيق با هدف تحليل اثرات عوامل موثر بر تشديد فرسودگي بافت منطقه ۲۰ تهران در كاهش ارزش هاي اجتماعي و اقتصادي فضاهاي عمومي منطقه انجام شده است.روش شناسي:  پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش توصيفي - تحليلي است. جامعه آماري شهروندان ساكن در محدوده مورد مطالعه و حجم نمونه 384 نفر مي باشند. روش نمونه گيري تصادفي ساده بوده و براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل ساختاري و نرم افزار Lisrel استفاده شده است.قلمرو جغرافيايي پژوهش:  مطالعه موردي اين پژوهش منطقه 20 شهر تهران (شهرري) مي باشد.يافته ها و بحث:  در ابتدا عوامل تشديد كننده بافت فرسوده در منطقه ۲۰ شناسائي شد و سپس ميزان اثر هر يك از عوامل تشديد كننده بر كاهش ارزش هاي اقتصادي و اجتماعي فضاهاي عمومي مورد سنجش قرار گرفت. يافته ها نشان داد كه همه عوامل و ابعاد داراي اثرگذاري و معناداري بالا در تشديد فرسودگي منطقه و كاهش ارزش هاي اقتصادي و اجتماعي فضاهاي عمومي منطقه ۲۰ شهر تهران هستند.نتيجه گيري: فضاهاي عمومي متعلق به همه ي مردم و يك بستر مشترك و پيونددهنده اعضاي جامعه است. فضاهاي عمومي شهري در زندگي اجتماعي شهروندان تجلي مي يابد چون بيشتر تعامل انسان در اين فضاها انجام مي شود و محل تبادل اطلاعات و افكار است و به عبارتي صحنه ي نمايش زندگي اجتماعي است و ارزش دهي به اين فضاها بر افزايش هويت جمعي، عزت نفس شهروندان، ارتقاء مشاركت اجتماعي و ... تاثير مي گذارد..