نقش پايبندي مادر به تعاليم ديني بر سلامت معنوي فرزندان با نگاهي به فرهنگ ايراني

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش پايبندي مادر به تعاليم ديني بر سلامت معنوي فرزندان با نگاهي به فرهنگ ايراني بود. جامعه پژوهش شامل تمامي متون تعاليم ديني مي‌باشد. نمونه پژوهش تعاليم ديني مادر در مورد سلامت معنوي فرزندان بود. طرح پژوهش توصيفي-تحليلي است. براي گردآوري اطلاعات ، متون و منابع مرتبط با موضوع، از روش كتابخانه‌اي استفاده شد. سپس به تحليل اطلاعات و داده‌ها پرداخته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد: مادران براي تربيت ديني و سلامت معنوي فرزندان خود، بايد به تعاليم ديني پايبندي داشته باشند. هم چنين خانواده در فرهنگ ايراني، پايه و ستون اصلي جامعه است و براي جامعه ايراني واحدي بسيار ارزشمند محسوب مي‌شود. در خانواده‌هاي با نگرش مذهبي، نگرش فرزندان بر پايه اعتقادات مذهبي شكل گرفته و اين اعتقادات سبب شكل‌گيري شخصيت ديني در فرزندان شده و به بروز رفتارهاي مثبت از سوي آن‌ها مي‌شود. پايبندي مادر به تعاليم ديني شامل آداب شير دادن به نوزاد، نماز خواندن و روزه گرفتن، تشويق مادر، اخلاق و تقوا، دعا و توكل، عفت و حيا وخودسازي مي‌باشد. اين تعاليم ديني به طور مستقيم و غيرمستقيم از دوران كودكي بر سلامت معنوي فرزندان اثر مي‌گذارد و باعث شكل‌گيري شخصيت معنوي آن‌ها مي‌شود.