رابطه بين سبك هاي تفكر و حل مسئله با رضايت زناشويي در زنان داراي تجربه بدرفتاري هيجاني و فرهنگي همسر

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر و حل مسئله با رضايت زناشويي در زنان داراي تجربه بدرفتاري هيجاني و فرهنگي همسر بود. جامعه‌ي آماري تمامي زنان داراي تجربه بدرفتاري هيجاني و فرهنگي همسر در شهر يزد بود. نمونه پژوهش ۱۵۰ نفر زن بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد.براي گردآوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه رضايت زناشويي انريج (۱۹۸۹)، پرسشنامه سبك‌هاي تفكر استرنبرگ و واگنر (۱۹۹۱) و پرسشنامه سبك‌هاي حل مسئله كسيدي و لانگ (۱۹۹۶) استفاده شد. داده‌ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه هم زمان تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج يافته‌ها نشان داد كه بين رضايت زناشويي با سبك‌هاي تفكر قانون‌گذار، اجرايي، سلسله‌مراتبي، آنارشي ، جزئي‌نگر، درون‌نگر، برون‌نگر و نيز سبك‌ حل مسئله كارآمد رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد. بين رضايت زناشويي با سبك قضاوتي ، سبك اليگارشي و حل مسئله ناكارآمد همبستگي منفي و معني داري وجود دارد. و بين رضايت زناشويي با سبك‌هاي تفكر مونارشي، كلي‌نگر، آزادانديش و محافظه‌كار همبستگي معني داري وجود ندارد. هم چنين نتايج نشان داد كه سبك‌هاي تفكر قانون‌گذار، سلسله‌مراتبي، جزئي‌نگر، درون‌نگر و سبك‌هاي حل‌مسأله كارآمد و ناكارآمد توانسته‌اند ۹/۵۶ درصد از واريانس رضايت زناشويي را پيش‌بيني كنند(۰۰۱/۰p ). وساير متغيرها توان پيش‌بيني رضايت زناشويي را نداشتند. بنابراين برخي از سبك‌هاي تفكر وسبك هاي حل مسئله در زناني كه مورد بدرفتاري هيجاني و فرهنگي همسران خود قرارگرفته‌اند مي توانند با بهره گيري از زمينه‌هاي فرهنگي و اجتماعي مناسب موجب افزايش رضايت زناشويي شوند.