بررسي عوامل مؤثر در فرار دختران از خانه در ايران: مرور سيستماتيك

هدف پژوهش حاضر، بررسي عوامل موثر در فرار دختران از خانه در ايران با مرور سيستماتيك بود. جامعه آماري، يافته‌هاي منتشرشده در خصوص فرار دختران از خانه از سال۱۳۹۰ تا سال ۱۴۰۲مقالات فارسي در پايگاه‌هاي اطلاعاتيسيويلكا، گوگل اسكولار ، اس-آي-دي و مگيران بود و تعداد مقالات در مجموع 369 بود. نمونه پژوهش، 11 مقاله مرتبط با دختران فراري با كليد واژه هاي فرار، دختران، خانه، منزل و خانواده بود كه وارد پژوهش شد و مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. روش پژوهش مروري نظام‌مند يا سيستماتيك بود. نتايج پژوهش نشان داد كه عوامل مختلفي مانند عوامل خانوادگي (سبك تربيتي نادرست، تنش‌ها، والدين سالاري و نيازهاي مالي)، عوامل فردي (اختلالات رفتاري و تجارب آزاردهنده) و عوامل اجتماعي و فرهنگي (كاركرد نادرست جامعه، عملكرد نامطلوب مسئولين و رسانه) بر فرار دختران از منزل تاثير دارد. فرار دختران از منزل يك پديده اجتماعي-فرهنگي است كه مشكلات و پيامدهاي منفي دارد. فرار دختران از منزل مي‌تواند به دلايل مختلفي مانند فقرفرهنگي، اقتصادي، تربيتي و...رخ دهد. درنهايت فرار دختران از خانه يك آسيب اجتماعي براي همه جوامع است كه تأثيرات نامطلوبي بر جامعه ، خانواده و دختران مي‌گذارد.