عنوان مقاله :
مقايسه اثر تمرينات منتخب اصلاح الگوي حركتي اندام تحتاني و سنتي بر درد و كيفيت زندگي ورزشكاران مرد مبتلا به درد كشككي-راني
پديد آورندگان :
اشرف ، محمدجواد دانشگاه باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , صاحب الزماني ، منصور دانشگاه باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي , دانشجو ، عبدالحميد دانشگاه باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي , كوروش فرد ، نگار دانشگاه شيراز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي
كليدواژه :
درد كشككي-راني , بيومكانيك اندام تحتاني , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
هدف:اختلال در كينماتيك و بيومكانيك اندام تحتاني يكي از دلايل ايجادكننده سندرم درد كشككي-راني زانو مي باشد. هدف اين تحقيق مقايسه اثر تمرينات منتخب اصلاح الگوي حركتي اندام تحتاني و سنتي بر درد و كيفيت زندگي ورزشكاران مرد مبتلا به درد كشككي-راني بود.روش بررسي:پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي و به صورت پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري تحقيق حاضر را كليه مردان 28-18 ساله مبتلا به درد كشككي-راني شهر شيراز مي باشد كه به كلينيك پزشكي ورزشي هادي مراجعه نمودند. تعداد 30 نفر از جامعه مذكور به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه تمرينات الگوي حركتي اندام تحتاني (15 نفر) و تمرينات سنتي (15 نفر) قرار گرفتند. آزمودني ها قبل از شركت در برنامه تمريني فرم رضايت نامه شخصي را امضا نمودند. هر گروه به مدت هشت هفته هر جلسه به مدت 60 دقيقه تمرينات خاص خود را انجام دادند. قبل و بعد از دوره ي تمرينات درد و كيفيت زندگي به ترتيب با استفاده از مقياس اندازه گيري بصري درد (Visual Analog Scale; VAS) و كيفيت زندگي (Quality of Life; SF-36) اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون آماري كواريانس (Covariance) در سطح معني داري (0/05 p) استفاده شد. يافتهها:نتايج نشان داد كه برنامه تمرينات اصلاح الگوي حركتي اندام تحتاني موجب بهبود معني داري در ميزان درد (0/7=ES و 0/05 P و 15/32=(28و1)F) و كيفيت زندگي (0/6=ES و 0/005 P و 27/02=(28و1)F) شد. همچنين نتايج نشان داد كه برنامه تمرينات سنتي موجب بهبود معني داري در ميزان درد (0/5=ES و 0/05 P و 8/24=(28و1)F) و كيفيت زندگي (0/4=ES و 0/005 P و 27/02=(28و1)F) شد. برنامه تمريني در هر دو گروه موثر بوده ولي تمرينات در گروه الگوي حركتي بر درد و كيفيت زندگي موثرتر از گروه سنتي بود.نتيجهگيري:تمرينات بايستي موجب تغييراتي در بيومكانيك اندام تحتاني و راستاي قرارگيري مفاصل باشد. كاردرمانان و فيزيوتراپ ها مي توانند از نتايج تحقيق حاضر براي افراد مبتلا به درد كشككي-راني بهره ببرند.
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي