تاثير هشت هفته تمرين بازتواني تناوبي به همراه نانوليپوزوم كوئرستين بر‎ ‎شاخص‌هاي آپوپتوزي ‏P38‎‏ و ‏MK2‎‏ ‏موش‌هاي صحرايي نر مدل انفاركتوس قلبي القاء با ايزوپروترونول

هدف:كوئرستين در بازتواني و درمان آپوپتوز ناشي از ايسكيمي قلب مؤثر است، اما به دليل حلاليت كم در آب كاربرد باليني مناسبي ندارد كه مي توان با تبديل به نانو ذره اثر آن را بهبود بخشيد، از اين رو مطالعه حاضر براي تعيين اثر نانوذرات ليپوزوم با كوئرستين بر شاخص هاي آپوپتوزي P38 و 2MK و مكانيسم هاي آن در بازتواني آسيب ايسكمي قلبي در موش صحرايي طراحي شده است.روش بررسي:30 سر موش صحرايي با وزن 20±250 گرم و سن 8-6 هفته به طور تصادفي به پنج گروه(سالم، بيمار، بيمار+مكمل، بيمار+تمرين و بيمار+تمرين+مكمل) تقسيم شدند. سكته قلبي با ايزوپرونالين به صورت تزريق زير پوستي انجام شد. گاواژ مكمل بعد از تمرين (8 جلسه تمرين هوازي شامل: 5 روز تمرين در هفته كه شامل 7 تناوب اينتروال مي باشد) و با دوز  10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن موش ها در گروه هاي دريافت مكمل به مدت هشت هفته انجام شد. بافت قلب 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني تحت شرايط استريل جدا شد. ميزان بيان ژن هاي P38 و MK2 با روش ريل تايم (Real-Time PCR) اندازه گيري شد. تجزيه تحليل داده ها با آزمون هاي آناليز واريانس يك طرفه، آنووا و توكي و در سطح معني داري (0/05 p) انجام شد.يافته ها:بيان ژن MK2 در بافت قلب در گروه هاي تمريني و مكمل به طور قابل توجهي كاهش يافت كه اين كاهش در گروه تمرين و مصرف مكمل همزمان، بيشتر بود (P=0/0001) اما در بيان ژن  P38در گروه هاي تمريني و مكمل كاهش معني داري يافت نشد(P=0/0516) .نتيجه گيري:مصرف نانوليپوزم كوئرستين به همراه تمرينات تناوبي به طور قابل توجهي اثر كوئرستين را در كاهش بيان ژن MK2 افزايش داده كه از فعال شدن كمپلكس P38_MK2  جلوگيري مي كند، بنابراين اثر محافظتي بر بافت قلبي درپي آسيب ايسكيمي دارد.