تعيين و مقايسه نشانگان اختلال يادگيري خاص خواندن در دانش آموزان دوزبانه و تك زبانه

هدف:پژوهش حاضر با هدف تعيين و مقايسه ناتواني يادگيري خاص خواندن در دانش آموزان دوزبانه و تك زبانه انجام شد.روش بررسي:روش پژوهش مقطعي (توصيفي- تحليلي) بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان دوزبانه و تك زبانه پايه سوم ابتدايي مراجعه كننده به مراكز درماني اختلال يادگيري شهرهاي تبريز و تهران در سال تحصيلي 1399-1400 بود. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به تعداد 50 نفر براي هر گروه انتخاب شد. داده ها از طريق مقياس هوشي وكسلر 4 (WISC-IV) و آزمون خواندن جمع آوري و با استفاده از روش آماري تحليل واريانس چندمتغيره مورد تحليل قرار گرفت.يافته‌ ها:نتايج نشان داد ميانگين نمرات دانش آموزان دوزبانه در خرده آزمون هاي خواندن كلمات (0/001 p)، خواندن ناكلمات (0/001 p)، ناميدن تصاوير (0/001 p) و مقوله ها (0/001 p) و نشانه حروف (0/001=p) به طور معناداري كمتر از ميانگين نمرات دانش آموزان تك زبانه و در خرده آزمون هاي زنجيره كلمات (001/0 p) و حذف آواها (0/001 p) به طور معناداري بيشتر از ميانگين نمرات دانش آموزان تك زبانه بود.نتيجه ‌گيري:طبق يافته ها دانش آموزان دوزبانه در مقايسه با تك زبانه ها در خواندن كلمات، خواندن ناكلمات، ناميدن تصاوير، مقوله و نشانه حروف مشكلات بيشتري داشتند.