عنوان مقاله :
تأثير تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا (DNS) بر روي آزمون هاي عملكردي زانو در زنان ورزشكار
پديد آورندگان :
ترابي ، زهرا دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , نورسته ، علي اصغر دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - گروه فيزيوتراپي , متقي طلب ، محمد دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
زنان ورزشكار , پرش تاك , سيستم امتيازدهي خطاي فرود , ليگامان متقاطع قدامي
چكيده فارسي :
هدف:تقويت و بهبود كنترل عصبي عضلاني به شكل هاي مختلف از جمله اصلاح تكنيك، جهت پيشگيري از بروز آسيب هاي ورزشي، به عنوان يك اصل همواره مورد توجه محققين و ورزشكاران مي باشد. تكنيك فرود پس از پرش حين ورزش هايي نظير واليبال به عنوان يكي از مهمترين سازوكارهاي غيربرخوردي بروز آسيب ليگامان هاي مفصل زانو شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا بر روي آزمون هاي عملكردي زانو در زنان ورزشكار بود. روش بررسي:30 بازيكن زن واليبال (سن 3/93±22/06 سال، قد0/04±1/67 متر، وزن 8/86±63/70 كيلوگرم و شاخص توده بدني 3/38±22/81 كيلوگرم بر متر مربع) با حداقل سه سال سابقه شركت در تمرينات ورزش واليبال به صورت مداوم در اين پژوهش شركت كردند كه به صورت تصادفي به دو گروه كنترل (15 نفر) و گروه تجربي (15 نفر) تقسيم شدند. آزمون هاي پرش تاك و سيستم امتيازدهي خطاي فرود به عنوان امتياز عملكرد آزمودني ها ثبت شد. متغيرهاي كينماتيكي اندام تحتاني آزمودني ها حين اجراي پرش تاك و آزمون سيستم امتيازدهي خطاي فرود، قبل و بعد از انجام تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا، توسط دو دوربين از نماهاي ساجيتال و فرونتال اندازه گيري شد. خطاي عملكردي آزمودني ها با استفاده از نرم افزار كينوا ثبت و در جدول مخصوص امتيازدهي آزمون ها ثبت شد. آزمودني هاي گروه تجربي به مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته (هر جلسه در حدود 50 دقيقه) در برنامه تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا شركت كردند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها، از آزمونهاي پارامتريك تي مستقل و وابسته براي داده هاي با توزيع طبيعي و آزمون هاي ناپارامتريك يومن-ويتني (Mann Whitney U) و ويلكاكسون (Wilcoxon) براي داده هاي با توزيع غيرطبيعي در نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.يافته ها:يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا منجر به كاهش معنادار در ميانگين خطاهاي پرش تاك از 10/66 در پيش آزمون به 7/80 در پس آزمون (0/001=p)، نمره آزمون سيستم امتيازدهي خطاي فرود از 8/13 در پيش آزمون به 4/53 در پس آزمون (0/001=p) و كاهش نمره غلبه ليگامان از 1/40 در پيش آزمون به 0/8 در پس آزمون (0/001=p) در گروه تجربي شد.نتيجه گيري:طبق نتايج پژوهش حاضر، به نظر مي رسد انجام تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا در بازيكنان زن واليبال، موجب كاهش خطر آسيب و بهبود عملكرد حركتي شده و احتمالاً در توانبخشي ورزشكاران مؤثر باشد. از اين رو، استفاده از تمرينات ثبات عصبي عضلاني پويا در رشته هاي ورزشي داراي پرش و فرودهاي مكرر نظير واليبال براي پيشگيري از بروز آسيب ليگامان متقاطع قدامي توصيه مي شود.
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي