تبيين فرايند طراحي شهري همكارانه با بهره گيري از رهيافت تفكر طراحي

بيان مسئله: لازمه‌ي طراحي شهري نوعي همكاري است كه كنشگران در آن بتوانند ضمن ايجاد درك مشتركي از فعاليت‌هايشان در يك فرايند يكپارچه‌ي منطقي، به ماهيت نوآورانه راه‌حل‌هاي طراحي پاسخ دهند. اين مهم عمدتاً با تعارضاتي مواجه است، زيرا عليرغم كاربرد روش‍هاي علمي و همكارانه قبل از مرحله توليد طرح، بخش طراحي غالباً به صورت بخشي و مجزا، از سوي طراحان و بدون همكاري معنادار ساير كنشگران انجام مي‌شود. به گونه‌اي كه محصول طراحي با حداقل تعامل و با رويكرد داناي كل و   جعبه سياه  طراحي به وجود مي‌آيد. هدف: هدف از اين تحقيق ارائه چارچوب مفهومي براي عملياتي كردن فرايند طراحي شهري همكارانه در مرحله توليد طرح با تعامل كنشگران است. روش: اين موضوع با واكاوي دو رهيافت عقلانيت همكارانه و تفكر طراحي انجام شده است كه مورد دوم كمتر در طراحي شهري و بيشتر در ساير حوزه‌هاي طراحي مورد توجه بوده است. يافته‌ها: يافته‌هاي اين تحقيق كه در قالب گام‌هاي هشتگانه تبيين شده است، نشان مي‌دهد مرحله طراحي، خود فرايندي چندي بعدي، چند سطحي و چند عاملي است كه نيازمند چرخه‌اي متوالي از مفهوم‌سازي، ساخت و پردازش ايده، ارائه راه‌حل‌ها و ارزيابي آنهاست. نتيجه گيري: فرايند طراحي همكارانه بر پايه يادگيري، شبكه‌اي از تعامل و تصميم گيري را بين كنشگران شامل مديران و متوليان، متخصصين و تهيه كنندگان طرح اعم از طراح شهري و يا ساير حوزه هاي مرتبط، سرمايه گذاران، و كاربران به‌وجود مي‌آورد كه با استفاده از مهارت‌هاي اجتماعي و فنآورانه، چالش بين استفاده از روش‌هاي علمي و كشف و شهودي را در طراحي شهري به حداقل رسانده و بستر  مشاركت خلاقانه‌اي را در طراحي شهري (در مرحله توليد طرح) فراهم مي‍كند.