مقايسه‌ي درك و كاربرد عبارات استعاري بدن‌مند كودكان داراي صرع وكودكان سالم (سه تا پنج سال) فارسي زبان

بيماري صرع اختلالي عصب شناختي محسوب مي‌شود، بررسي‌هاي شناختي در اين زمينه مي‌تواند روشن‌گر چگونگي اين اختلال باشد. با بررسي‌هاي شناختي مي‌توان چگونگي آسيب مغزي و تأثير اين آسيب‌ها در كنش‌هاي رفتاري بيماران را تشخيص داد. پژوهش حاضر به بررسي مقايسه‌اي بيست كودك سالم (3 تا 5 ساله) و بيست كودك داراي صرع (در همان سن) پرداخته است تا در اين بررسي مقايسه‌اي، شناخت بهتري از اين بيماري و دانش شناختي هر دو گروه در درك و كاربرد عبارات استعاري بدن‌مند حاصل شود. روش پژوهش حاضر توصيفي-آزمايشي است و بدون هيچ‌گونه دخل و تصرفي در متغيرها، صورت گرفته است. شيوۀ پژوهش حاضر برگرفته ازشيوه‌ي بيالكا- پيكال (2003) و شجاع رضوي (1395) است. يافته‌ها نشان داد كه كودكان سالم در آزمون عبارات استعاري جاخالي بسيار خوب عمل كرده و با كسب امتيازات بالا و پاسخ‌هاي صحيح در تكميل عبارات استعاري همكاري لازم را داشتند. در آزمون كارت‌هاي دوتايي نيز كودكان طبيعي با بالاترين امتياز درك و كاربرد كامل عبارات استعاري بدن‌مند را در تمامي حواس كسب كرده اند. كودكان داراي صرع در پركردن عبارات جاخالي با تفاوت اندكي از كودكان سالم به پرسش‌ها پاسخ گفتند. در مرحلۀ آزمون كارت‌هاي دوتايي كودكان داراي صرع بيشترين پاسخ صحيح را در حواس بويايي و چشايي داشته‌اند و كمترين پاسخ صحيح را در حواس بينايي و لامسه به دست آوردند. همچنين، نتايج نشان داد كه بيماري صرع در درك و كاربرد عبارات استعاري بدن‌مند كودكان تاثير منفي داشته است. صرع مي‌تواند دانش شناختي كودكان را تحت تاثير قرار دهد.