سبك شناسي گفتمان قضات و متهمان در دادگاه از منظر زبان‌شناسي حقوقي

زبان شناسي حقوقي به عنوان علمي نوپا و مؤثر در واكاوي گفتمان در پرونده‌هاي دادگاه و تسهيل روند دادرسي اعم از مراحل بازپرسي و تشكيل پرونده تا صدور حكم كارساز است. اين رشته، شاخه‌اي از زبان‌شناسي كاربردي است كه در تحليل گفتمان عوامل دادگاه و كشف ساختار و سبك سخن در مكالمات، محققين را ياري مي‌رساند. پژوهش حاضر تحليل مكالمات قضات و متهمان دادگاه‌هاي كيفري ايران را با توجه به نظريه‌ سبك گفتاري مك ‌منامين (2004) انجام داده است. روش پژوهش، تحليلي-توصيفي است. سؤال اصلي در خصوص كشف بسامد الگوهاي گفتاري قضات و متهمان در 29 پرونده است. داده ‌هاي اين مطالعه از مكالمات دادگاه در تارنماي آپارات و آرشيو شبكۀ مستند صدا و سيما گرد آوري و پياده‌سازي گرديد. سپس تحليل كيفي داده‌ها به‌وسيلۀ  محاسبۀ بسامد و درصد نشانگرهاي سبكي در گفتمان قضات و متهمان انجام شد. نتايج اين پژوهش در خصوص متغير «سبك گفتاري» نشان داد كه قضات در مقايسه با متهمان به صورت معناداري از نشانگر «استفاده از سبك گفتاري رسمي» بهره برده و سبك گفتاري خود را از متهمان متمايز كرده بودند. كاربرد نتايج اين پژوهش در تربيت قضات، قبل و در حين خدمت منجر به افزايش دانش زبان ‌شناسي و تحليل گفتمان آن‌ها مي‌گردد.