بررسي چند معنايي حروف اضافه زماني بر پايه معناشناسي شناختي در زبان كردي ايلامي

چند‌ معنايي رويدادي است كه در آن يك عنصر واژگاني معمولاً با دو يا چند معنا ارتباط دارد كه به نظر مي‌رسد به طريقي به هم مربوط هستند. هدف پژوهش حاضر آن است كه تحقيقي معناشناختي بر پيكره محدودي از زبان انجام گيرد تا نتيجه‌اي قابل تعميم به دست آيد. بدين منظور با تكيه بر روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از رويكرد معناشناسي واژگاني شناختي تايلر و ايوانز (2003)، معاني مختلف 7 حرف اضافه زماني wӕrӡӕ,Ɂӕre, nǝzik, dӕ, dǝma, dǝj, ta )) در زبان كردي ايلامي مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. اين داده‌ها از طريق مصاحبه با گويشوران زبان كردي ايلامي و استفاده از لغات فرهنگ زبان كردي ايلامي جمع‌آوري شدن د. پس از بررسي داده‌ها مشخص شد كه رويكرد معني شناسي شناختي روش كاملا مناسبي براي بررسي حروف اضافه زماني در زبان كردي ايلامي است و نتايج نشان داد كه در اين حروف اضافه چند مفهوم در ارتباط با يك مفهوم مركزي سازماندهي شده‌اند كه تمامي اين مفاهيم به طور نظام‌مند و با توجه به ملاك‌هاي تايلر و ايوانز از مفهوم اوليه مشتق مي‌شوند. بدين‌صورت كه حرف اضافه wӕrӡӕ فقط داراي يك معناي مركزي اما حروف اضافه nǝzik، dӕ ،Ɂӕre علاوه بر معناي مركزي داراي يك معناي ديگر و حروف اضافه ta ، dǝj ، dǝma علاوه بر معناي مركزي داراي دو معناي مرتبط ديگر نيز هستند.