مطالعه نقش موانع مديريتي ادراك‌شده در فرايند توسعه گردشگري مذهبي بر پايه مشاركت اجتماعي ذينفعان گردشگري، مطالعه موردي: شهر مشهد

هدف اين تحقيق مطالعه نقش موانع مديريتي ادراك‌شده در فرايند توسعه گردشگري مذهبي بر پايه مشاركت اجتماعي ذينفعان گردشگري در شهر مشهد مي‌باشد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و بر اساس ماهيت از نوع كمّي است. به‌علاوه تحقيق حاضر از نظر نحوه گردآوري داده‌ها، از نوع توصيفي است كه به شيوه ميداني انجام‌شده است. جامعه آماري تحقيق كليه ذينفعان محلي گردشگري در شهر مشهد شامل فعالان فرهنگي و ديني، هتل‌داران، كسبه و فعالين صنعت حمل‌ونقل در نيمه اول سال 1401 و نمونه آماري 385 نفر از آن‌ها هستند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب‌شده‌اند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌اي است كه قابليت اعتبار آن با استفاده از روش‌هاي روايي محتوا و روايي سازه و پايايي آن با استفاده از سه روش آلفاي كرونباخ، پايايي مركب و پايايي معرف‌ها بررسي و تأييدشده است. نتايج تحليل داده‌ها با استفاده از روش حداقل مربعات جزئي در نرم‌افزار PLS نشان داد كه مشاركت اجتماعي ذينفعان گردشگري تأثير مثبت و معناداري بر حمايت و پشتيباني مجاوران از توسعه گردشگري مذهبي شهر مشهد و تأثير منفي و معناداري بر موانع مديريتي ادراك‌شده آنان دارد. به‌علاوه موانع مديريتي ادراك‌شده تأثير منفي و معناداري بر حمايت و پشتيباني مجاوران از توسعه گردشگري مذهبي شهر مشهد دارد. ضمناً بر اساس تحليل‌هاي آماري موانع مديريتي ادراك‌شده در جامعه گردشگري، داراي اثر ميانجي بين مشاركت اجتماعي ذينفعان گردشگري و حمايت و پشتيباني مجاوران از توسعه گردشگري مذهبي شهر مشهد مي‌باشد.