شناسايي الگوي توسعه گردشگري سوريه در دوران پسا بحران با تأكيد بر شهر دمشق

اگرچه تا كنون هيچ كشوري موفق به جلوگيري از تأثيرات منفي جنگ‌ها و بي‌ثباتي امنيتي بر بخش گردشگري نشده است بااين‌حال، نياز به توسعه گردشگري پس از عبور از اين بحران‌ها به دليل نقش بسيار زيادي كه در حمايت از اقتصاد مناطق آسيب‌ديده دارد، از اهميت و اولويت برخوردار است. هدف پژوهش حاضر شناسايي عناصر و مقوله‌هاي كليدي در برنامه‌ريزي توسعه گردشگري است. به‌نحوي‌كه در نظر گرفتن آن‌ها در برنامه‌ريزي توسعه گردشگري در سطح ملي بتوان به بهينگي لازم در برنامه‌ريزي دست‌يافت و از هزينه‌هاي ناخواسته اجتناب نمود. به‌منظور دستيابي به هدف يادشده روش كيفي با ابزار مصاحبه كارشناسي مدنظر قرارگرفته است. درمجموع از نظرات 30 كارشناس و پژوهشگر فعال در حوزه گردشگري كشور سوريه به روش گلوله برفي استفاده‌شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار تحليل محتواي كيفي MaxQDA 2020 استفاده‌شده است. پژوهش حاضر در مرحله، ابتدا كدها و مقوله‌هاي محوري مرتبط با گردشگري كشور سوريه را شناسايي نموده است و سپس با بررسي ارتباطات اين كدها كدبندي انتخابي كه روند و ارتباطات اين كدها را نشان مي‌دهد، انجام‌شده است. در بخش كدبندي انتخابي 6 كد اصلي شامل: كاركردهاي گردشگري، موانع توسعه گردشگري، الزامات توسعه گردشگري، اولويت بازارهاي هدف، انواع گردشگري و ذي‌نفعان گردشگري بوده است. در بخش انواع گردشگري پتانسيل توسعه گونه‌هاي گردشگري در شهر دمشق معرفي‌شده است. در بخش كدبندي انتخابي نيز ارتباطات، الزامات و پيوندهاي مرتبط با توسعه گردشگري سوريه در دوران پس از بحران داخلي ترسيم‌شده است. الگوي ترسيم‌شده در قالب روابط انتخابي مي‌تواند مسير حركت در راستاي توسعه گردشگري كشور سوريه را ترسيم نمايد و به برنامه‌ريزان اين حوزه جهت برون‌رفت از وضعيت فعلي و حركت به سمت وضعيت بهينه كمك نمايد.