تأثير فناوري‌هاي هوشمند گردشگري بر تجارب گردشگران مطالعه موردي: گردشگران در موزه‌هاي شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير فناوري‌هاي هوشمند گردشگري بر تجارب گردشگران صورت گرفته است. گردشگري صنعتي اطلاعات محور است، كه توسعه فناوري‌هاي اطلاعاتي مي‌تواند تحولات اساسي در عملكرد و ساختار اين صنعت ايجاد نمايد. اين مطالعه به‌عنوان پژوهشي كاربردي - پيمايشي با ابزار پرسشنامه‌هاي استاندارد «فناوري گردشگري هوشمند» و «تجربه گردشگران» به انجام رسيده است. جامعه آماري آن شامل گردشگران موزه‌هاي شهر تهران در سال 1402 مي‌باشند. فرضيه‌هاي تحقيق از طريق آزمون رگرسيون با كمك نرم‌افزار SPSS و SMART PLS در بخش استنباطي مورد آزمون قرارگرفته‌اند. نتايج تحليل همبستگي ميان متغيرهاي فناوري گردشگري هوشمند با ارزش درك شده تجارب گردشگران با آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه متغيرهاي تجربه ذهني با ضريب 0.776، تجربه عاطفي با ضريب 0.732، تجربه رفتاري با ضريب 0.768، تجربه وجودي با ضريب 0.710 و تجربه تفريحي با ضريب 0.736 همبستگي مثبت و معناداري با متغير فناوري گردشگري هوشمند از منظر گردشگران دارند همچنين نتايج نشان داد كه فناوري هوشمند گردشگري به‌صورت كلي بر تجارب گردشگران با ميزان اثر 0.715 اثر مثبت و معناداري دارد. علاوه بر اين يافته‌ها نشان داد كه از بين ويژگي‌هاي فناوري هوشمند گردشگري، اطلاعات با ميزان اثر 0.298 بيشترين اثر؛ دسترسي با ميزان اثر 0.292 در رتبه دوم؛ شخصي‌سازي با ميزان 0.183 در رتبه سوم بر ارزش درك شده تجربه گردشگران مؤثر بوده‌اند. همچنين تعامل با تأثير تنها بر بعد تجربه ذهني با ضريب استاندارد 0.177 در رتبه چهارم و امنيت بدون تأثير بر هيچ‌يك از ابعاد تجربه گردشگران در رتبه پنجم قرارگرفته است.