تأثير امنيت انرژي بر صادرات گاز (مطالعه موردي: ايران)

در ميان كشورهاي صادركننده انرژي، كشور ايران از نظر سهم ذخاير گاز و نفت در شمار بزرگترين كشورها قرار دارد. در اين ميان بنا به اتكاي اقتصاد اين كشور بر درآمدهاي ناشي از صادرات انرژي، همواره مبحث امنيت انرژي و آثار آن بر ابعاد مختلف اقتصادي و اجتماعي موضوعي مورد بحث در ميان سياست‌گذاران بوده است.امنيت انرژي به معناي دسترسي آسان و از سويي مقرون به صرفه به منابع مختلف انرژي مورد نياز است كه اين مفهوم نقش مهمي در دستيابي به رشئ و توسعه اقتصادي كشورها دارد. لذا در اين پژوهش با توجه به اهميت تجارت انرژي ، به تحليل تأثير شاخص امنيت انرژي بر صادرات گاز در مطالعه موردي كشور ايران با استفاده از روش حداقل مربعات معمولي كاملاً اصلاح شده (FMOLS) در دوره زماني 1997 تا 2020 پرداخته است. يافته‌هاي مطالعه نشان مي دهد كه بين شاخص امنيت انرژي گاز و صادرات آن رابطه معناداري وجود ندارد. علاوه بر اين، نتايج گوياي اينست كه توليد ناخالص داخلي و نرخ ارز تأثير مثبتي بر صادرات گاز بر جاي دارند، در حالي كه تراكم جمعيت تأثير نامطلوبي بر اين متغيرداشته است. براساس يافته‌هاي اين مطالعه، مي‌توان استدلال كرد كه حركت به سمت كاهش وابستگي رشد اقتصادي كشور به درآمدهاي حاصل از بخش انرژي مهم‌ترين ركن تقويت امنيت انرژي است. از سويي تقويت پيوندهاي منطقه‌اي و گسترش مبادلات تجاري مي‌تواند نقش بسزايي در بهبود وضعيت امنيت انرژي و كاهش آثار تحريم داشته باشد.