بررسي توزيع ريسك هاي حقوقي - قراردادي در اسناد EPC كليد در دست وزارت نفت ايران، نشريه 5490 و فيديك

بررسي تطبيقي شيوه‌ توزيع ريسك هاي حقوقي - قراردادي در اسناد اي.پي.سي اختصاصي صنعت نفت و اي.پي.سي صنعتي (نشريه‌ 5490) در مقايسه با نمونه‌ قرارداد اي.پي.سي فيديك، مؤيد توزيع قراردادي كارآمدتر و عادلانه تر ريسك ها ميان كارفرما و پيمانكار در سند اي .پي .سي اختصاصي صنعت نفت نسبت به انتقال يك جانبه‌ آنها به پيمانكار در نشريه‌ 5490، به‌ويژه از طريق تعيين مهلت هاي زماني و ضمانت‌اجراهاي مشخص براي ايفاي به‌هنگام تعهدات از سوي كارفرما است. باوجوداين، برقراري توازن ميان ريسك هاي حقوقي- قراردادي كارفرما و پيمانكار هم‌چون رويكرد اتخاذشده در فيديك، همچنان نيازمند بازنگري در نحوه‌ توزيع مسئوليت ها در اين سند است. بدين‌منظور اين مقاله به ارائه‌ راهكارهايي هم‌‌چون ايجاد تناظر ميان اختيارات كارفرما و پيمانكار در فسخ پيمان، پيش بيني لزوم پرداخت خسارات ناشي از خاتمه‌ يك‌جانبه‌ پيمان از سوي كارفرما، اصلاح شيوه هاي حل اختلاف، برقراري تعادل در مسئوليت جبران خسارات اشخاص ثالث، پيش بيني حق تعليق انجام كارها توسط پيمانكار در جهت تضمين پرداخت به هنگام صورت وضعيت ها مي پردازد.