تأثير تنش خشكي، نانوسوپرجاذب و كودهاي زيستي بر صفات مورفوفيزيولوژيكي و عملكرد كلزاي بهاره

اهداف: ارزيابي تأثير تيمارهاي نانوسوپرجاذب و كودهاي زيستي بر برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي، عملكرد و اجزاي عملكرد دانه كلزاي بهاره تحت سطوح مختلف فراهمي آب از اهداف اين تحقيق بود.مواد و روش‌ها :دو آزمايش مزرعه‌اي در سال‌هاي 1397 و 1398 به‌صورت اسپليت پلات فاكتوريل براساس طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در 3 تكرار انجام شد. تيمارها شامل آبياري در سه سطح، آبياري بعد از تبخير 70 ،120 و 170 ميلي‌متر تبخير از تشتك كلاسA در كرت‌هاي اصلي و تيمارهاي نانوسوپرجاذب در دو سطح (0 و 45 كيلوگرم در هكتار) و تيمارهاي كودي در چهار سطح: شاهد، كيتوزان، باكتري‌هاي محرك رشد و كيتوزان + باكتري‌هاي محرك رشد به-صورت فاكتوريل در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. يافته‌ها: محتواي نيتروژن و فسفر، درصد آب برگ، درصد پوشش سبز، محتواي كلروفيل، ارتفاع بوته، تعداد شاخه و برگ در بوته، تعداد نيام‌ در بوته، تعداد دانه در بوته، محصول بيولوژيكي و به تبع آن‌ها محصول دانه كاهش يافتند، اما دماي برگ‌هاي كلزا افزايش يافت. كاربرد تيمارهاي كودي به‌ويژه تيمار تلفيقي كودهاي زيستي + نانوسوپرجاذب تحت تمامي سطوح آبياري منجربه بهبود اين صفات و محصول دانه كلزا به‌خصوص در تنش شديد گرديد. كاربرد نانوسوپرجاذب به‌تنهايي فقط تحت تنش متوسط و شديد منجربه بهبود اين صفات نسبت به عدم كاربرد آن شد. نتيجه‌گيري: بهبود صفات مورفوفيزيولوژيكي و اجزاي محصول درنهايت موجب افزايش محصول دانه گياهان كلزا شد. بنابراين، مي‌توان نتيجه گرفت كه كاربرد تلفيقي نانوسوپرجاذب با كودهاي زيستي مي‌تواند روشي مؤثر در بهبود محصول كلزا شرايط تنش خشكي باشد.