تحليل رابطه‌ي كانوني سهم سازگاري ذهني با سرطان، سواد سلامت و تهديد ادراك شده در پيش‎بيني تشخيص زودرس سرطان پستان بيماران تحت درمان بيمارستان شهداي تجريش در سال 1402

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تحليل رابطه‌ي كانوني سهم سازگاري ذهني با سرطان، سواد سلامت و تهديد ادراك شده در پيش‌بيني تشخيص زودرس سرطان پستان انجام پذيرفت. روش كار: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري مطالعه حاضر، شامل كليه زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان مركز درمان سرطان بيمارستان شهداي تجريش در سال 1402 بود كه با استفاده از نرم‌افزار G*Power، 310 نفر تعيين و به روش نمونه‌گيري در دسترس در پژوهش شركت كردند و به پرسش‌نامه‌هاي سواد سلامت سرطان پستان Williams، Templin, and Hines، پرسش‌نامه تهديد ادراك شده Champion، سازگاري ذهني با سرطان Watson و پرسش‌نامه تشخيص زودرس پاسخ دادند. داده‌ها نيز با آزمون همبستگي كانوني و رگرسيون چندگانه تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين متغيرهاي سهم سازگاري ذهني، تهديد ادراك شده و سواد سلامت با مؤلفه‌هاي تشخيص زودرس سرطان(دانش، نگرش و اقدامات) رابطه معناداري وجود دارد (0/01 ≥ P). همچنين نتايج نشان داد سواد سلامت8/4 درصد؛ سازگاري ذهني 3/4 درصد و تهديد ادراك شده 18/7 به تنهايي واريانس تشخيص زودرس سرطان پستان را پيش‌بيني مي‌كنند كه سهم تهديد ادراك ‌شده، 38/9 درصد و از همه متغيرها بيشتر است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه، مي‌توان گفت افزايش سازگاري ذهني، تهديد ادارك شده و سواد سلامت در تشخيص زودرس بيماري نقش دارند و اهميت ميزان تهديد ادراك ‌شده نسبت به سازگاري ذهني و سواد سلامت بيشتر است كه بايد مورد توجه قرار گيرد.