بررسي مكانيسم تكتونيك برگشتي در پهنه گسلي درونه،شمال لوت

سامانه گسلي درونه( DFS) يكي از گسل‌ هاي بزرگ در آسياي مركزي است كه حاشيه شمالي خرده قاره ايران مركزي را محدود مي كند. سازماندهي مجدد تغيير شكل تكتونيكي در منطقه برخورد عربستان و اوراسيا در حدود 5±2 ميليون سال پيش رخ داده است كه با فعال-سازي مجدد گسل‌هاي امتدادلغز همراه بوده است. تجزيه و تحليل داده‌هاي جنبشي گسل در امتداد DFS نشان‌دهنده ميدان حداكثر تنش اخير با جهت ميانگين N15E مي‌باشد. بررسي سن چينه شناسي ايستگاه‌ها نشان مي‌دهدكه جوان ترين لايه‌هايي كه تحت تاثير تنشNW (جهت ميانگين N47W) قرار گرفته‌اند، سنگ‌هايي با سن ميوسن-پليوسن هستند. شاخص هاي ژئومورفيكي در امتداد DFS و شواهد ژئومورفولوژيكي برجسته در بخش مركزي، جايي كه گسل از رسوبات آبرفتي كواترنر عبور مي كند حركت چپ‌گرد روي اين منطقه گسلي را نشان مي‌دهند در حالي‌ كه در بخش‌هاي شرقي سيستم گسل درونه با توجه به شكل آبراهه‌ها كه به فرم سيگموئيدال به‌صورت z جابه‌جا شده‌اند، اين بخش از سيستم گسل سازوكار راستالغز راست‌گرد دارد. در واقع تنش NWباعث حركت راست‌گرد سيستم گسلي درونه قبل از پليوسن شده است و بعد از آن تنش كنوني باعث وارونگي تكتونيكي به‌صورت حركت چپ‌گرد بر روي اين پهنه گسلي شده است همچنين تغيير هندسه گسل در اثر خميدگي ناشي از فشار وارده از سمت لوت نسبت به جهت اعمال تنش كنوني موجب تغيير سازوكار در بخش هاي مختلف اين سيستم گسلي گرديده است كه در اثر تغيير انحناي گسل سازوكار‌هاي متفاوتي در بخش‌هاي شرقي و غربي گسل رخ داده است.