نقش گسل ‌ها در الگوي دگرريختي محدوده كانسار سرب و نقره (روي) آهنگران، جنوب باختر همدان

كانسار سرب و نقره (روي) آهنگران در پهنه سنندج-سيرجان و در بخش شمال‌باختري كمربند فلززايي ملاير-اصفهان قرار گرفته است. كاني‌سازي و افق ماده معدني در اين كانسار در واحد ماسه‌سنگ دولوميتي و سنگ‌آهك دولوميتي Kc3 تشكيل‌شده است. هدف از اين مطالعه تحليل ساختاري و بررسي سيستم گسل‌هاي تاثيرگذار بر كاني‌سازي در محدوده كانسار سرب و نقره (روي) آهنگران است. بدين منظور از برداشت‌هاي ساختاري، مطالعه تصاوير ماهواره‌اي، تصاوير ارتوفتو و مدل‌هاي ارتفاع رقومي استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهند كه سفره‌هاي راندگي با جهت حركت از شمال‌خاوري به سمت جنوب باختري، باعث رانده شدن واحد آهك اربيتولين‌دار Kl برروي واحدهاي جوان‌تر كرتاسه‌زيرين شده است. گسل كوه-دره‌غار با راستاي N33°E و جدايش چپ‌گرد، باعث جابجايي حدود 2600 متري در بخش خاوري منطقه مورد مطالعه شده است. شكستگي‌ها منطقه مورد مطالعه سه روند اصلي N20°E تا N35°E، N02°E تا N20°W و N30°W تا N60°W دارند. پهنه‌هاي گسلي دره‌سماق، تونل و جاده‌شرقي ساختارهاي اصلي تاثير‌گذار هستند كه منطقه مورد مطالعه را به چهار پهنه ساختاري تقسيم‌ كرده‌اند. اين گسل‌ها با جدايش نرمال باعث جابجايي افق‌هاي داراي كاني‌سازي شده‌اند. گسل‌هاي تونل و جاده شرقي با جدايش نرمال و شيب به سمت خاور باعث پايين افتادن واحد Kc3 در بخش‌هاي فراديواره شده‌اند. همچنين كاني‌سازي سرب و نقره (روي) به طور گسترده در شكستگي‌هاي پهنه‌هاي دوم و سوم تشكيل شده است.