تغييرات واتنش در پايانه گسل امتداد لغز دشت بياض (خاور ايران) و نقش آن در كانه زايي مس و نقره

مطالعه ارتباط بين دگرشكلي و كانه زايي نقش كليدي در اكتشاف مواد معدني دارد. در اين مطالعه به بررسي وضعيت ساختارهاي كششي نظير درزه هاي باز و ندول هاي سيليسي و مقايسه روند اين ساختارها با روند كلي گسل خوردگي در منطقه و رابطه آن ها با كاني سازي رگه اي مس و نقره در پايانه گسل امتدادلغز دشت بياض در خاور ايران پرداخته شده است. مطالعات بر سه ناحيه اكتشافي كه توسط سازمان زمين شناسي ايران حفاري شده متمركز شده است. نتايج حاصل از حفاري مغزه اي در سه منطقه به وسيله نرم افزار Rockworks به صورت نمودار فنسي تهيه و بررسي گرديد. در ادامه مشخصات ساختارهاي كششي در نرم افزار Ellipsefit وارد و مقادير پارامتر واتنش تكتونيكي محاسبه و در نمودار Fossen پياده سازي گرديد. نتايج نشان مي دهد كه نوع برش غالب در منطقه محض بوده و با دور شدن از گسل اصلي دشت بياض و گسل هاي اصلي منشعب از آن به سمت برش ساده گرايش مي يابد. همچنين بررسي رابطه بين كيفيت مغزه (RQD) با كاني سازي مس و نقره نشان مي دهد كه نزديكي با گسل اصلي و گسل هاي منشعب از آن با كاني سازي رابطه مستقيم دارد. هم راستايي رگه‌هاي كانه دار با ساختارهاي كششي نشان‌دهنده تأثير عملكرد پايانه گسل بر كاني‌ سازي است.