ارزيابي تأثير هيدروژئولوژيك حفاري تونل انتقال آب طالقان بر آبدهي چشمه‌ها

پيش‌ بيني نادرست كاهش آبدهي چشمه‌ها در اثر حفر تونل مي‌تواند چالش‌هاي اجتماعي، فني، اقتصادي و زيست‌محيطي ايجاد كند. ازاين‌رو، در اين تحقيق تأثير حفاري تونل انتقال آب طالقان - مقطع شرقي - بر چشمه‌هاي اطراف با روش‌هاي DHI و TIS بررسي شده است. مطالعه‌اي بر روي 23 چشمه اطراف تونل انجام شد. در روش DHI، متغيرهاي مختلفي مانند فراواني شكستگي، نفوذپذيري توده سنگ، ضخامت روباره، شعاع زون پلاستيك، برخورد با گسل‌هاي اصلي، نوع چشمه و فاصله چشمه از تونل در يك مدل كاملاً جفت شده ادغام شدند. همچنين مدل TIS بر اساس چهار پارامتر مهم شامل حجم آب ورودي به سمت تونل، فاصله چشمه و تونل، ارتباط هيدروليكي و پتانسيل تغذيه آبخوان ادغام شد. نتايج نشان داد كه بر اساس روش TIS هيچ منبع آبي به‌طور كامل خشك نخواهد شد، درحالي‌كه در روش DHI، هفت چشمه در منطقه مورد مطالعه خشك خواهند شد. در كل، نتايج نشان مي‌دهد كه روش DHI شرايط بحراني‌تري را نسبت به روش TIS در نظر مي‌گيرد. درنهايت، با توجه به اهميت پيش‌بيني تأثير تونل بر منابع آبي اطراف، استفاده تركيبي از روش‌هاي DHI و TIS پيش از حفاري تونل‌هاي انتقال آب پيشنهاد مي‌شود.