فراتحليل تأثير تمرينات هوازي خانه محور بر برخي شاخص‌هاي روانشناختي در بيماران مبتلا به آسم

زمينه و هدف: هدف از تحقيق حاضر، فراتحليل تأثير تمرينات هوازي خانه محور بر شاخص‌هاي روانشناختي كيفيت زندگي، مصاحبه انگيزشي، اضطراب، افسردگي، خستگي و كنترل آسم در بيماران مبتلا به آسم بود. روش و مواد: روش تحقيق از نوع فراتحليل بود. جامعه آماري شامل همه منابع چاپ‌شده داخلي و خارجي به زبان انگليسي در بازه زماني 2012 تا 2021 بود. نتيجه جستجو با توجه به كليدواژه‌ها در پايگاه‌هاي اطلاعاتي شامل 1848 مورد بود كه از اين تعداد 87 پژوهش داخلي و 1761 پژوهش خارجي بودند. پس از حذف تحقيقات تكراري و غيرمرتبط، تعداد 11 پژوهش به روش تمام‌شماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از چك‌ليست مشخصات كتاب‌شناختي و روش‌شناختي استفاده شد. محاسبه اندازه اثر با شاخص g هجز در دو مدل اثرات ثابت و تصادفي و از طريق نرم‌افزار CMA3 صورت گرفت. يافته‌ها: نتايج آزمون كوكران و مجذور I2 نشان‌دهنده وجود ناهمگني در كيفيت زندگي (p0.05، Q=0.15، I2=0) بود. طبق نتايج اندازه اثر تمرينات هوازي خانه محور در بهبود كيفيت زندگي برابر 0.935 و مصاحبه انگيزشي برابر 0.681 بود كه بر اساس طبقه‌بندي كوهن به‌عنوان يك اندازه اثر بزرگ محسوب مي‌شوند. همچنين اندازه اثر تمرينات هوازي خانه محور در بهبود اضطراب برابر 0.316، افسردگي 0.303، خستگي 0.426 و كنترل آسم 0.275 محاسبه شد كه طبق طبقه‌بندي كوهن در حد متوسط ارزيابي مي‌شود. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها استفاده از تمرينات خانه محور هوازي مي‌تواند در بهبود شاخص‌هاي روانشناختي به‌ويژه كيفيت زندگي و مصاحبه انگيزشي مؤثر باشد.