بازنگري الگوي عمومي تدريس، مبتني بر مطالعات علوم اعصاب تربيتي

زمينه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف بازنگري الگوي عمومي تدريس بر اساس مطالعات علوم اعصاب تربيتي انجام شد. مواد و روش: اين مطالعه با رويكرد كيفي و روش تحليل محتواي قياسي انجام گرديد. در اين مطالعه با مطالعات گسترده، منابع ديجيتالي، مجلات، كتب و پايان‌نامه‌ها از تاريخ 1990 تا 2021 با استفاده از پايگاه‌هايي مانند ERIC, Springer, Sciencedirect, Wiley, Google Scholar, Library, Genesis Libdl, Knowledge E, SID بررسي شد و از كلمات كليدي فارسي و انگليسي؛ teaching method، Brain-based learning، educational neuroscience در جستجو استفاده گرديد. تعداد 183 مقاله و كتاب مرتبط به دست آمد كه از اين تعداد آن منابعي كه به نوعي به يادگيري سازگار با مغز پرداخته بودند، انتخاب شدند. پس از جمع‌آوري اطلاعات برخاسته از متون و تحليل محتواي آن و حذف كدهاي تكراري و ادغام كدهاي مشابه 1416 كد به دست آمد كه با قرار گرفتن در 109 طبقه اوليه و 31 طبقه فرعي در 4 طبقه اصلي الگوي عمومي تدريس شامل مراحل قبل از تدريس، قبل و ضمن تدريس، ضمن تدريس و بعد از تدريس، جايگزين شد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش، 28 اقدام آموزشي را با رويكرد مطالعات علوم اعصاب تربيتي در مراحل الگوي عمومي تدريس تبيين نمود كه با روش تحليل عاملي تأييدي، مورد اعتباربخشي خبرگان و متخصصان علوم اعصاب تربيتي (روان‌شناسي، علوم شناختي و علوم تربيتي) قرار گرفت و برازش آن تأييد شد. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه به‌كارگيري اقدامات حاصل از مطالعات علوم اعصاب تربيتي در مراحل الگوي عمومي تدريس بتواند در بهبود عملكرد مغز فراگيران و در نتيجه افزايش يادگيري آن‌ها تأثيرگذار باشد.