اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر بر پرخاشگري ارتباطي پنهان و كيفيت زندگي زناشويي زنان دچار ناسازگاري زناشويي

زمينه و هدف: زنان دچار ناسازگاري زناشويي در زندگي زناشويي خود با مشكل‌هاي فراواني به‌ويژه در زمينه‌هاي روانشناختي از جمله در پرخاشگري ارتباطي پنهان و كيفيت زندگي زناشويي مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر بر پرخاشگري ارتباطي پنهان و كيفيت زندگي زناشويي زنان دچار ناسازگاري زناشويي انجام شد. روش و مواد: اين پژوهش نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش همه زنان دچار ناسازگاري زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصل پاييز سال 1402 بودند؛ به‌طوري كه حجم نمونه براي هر گروه 20 نفر در نظر گرفته شد و اين افراد پس از بررسي ملاك‌هاي ورود به مطالعه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه مساوي گمارده شدند. گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت درمان ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر قرار گرفت و گروه كنترل در ليست انتظار براي درمان ماند. براي گردآوري داده‌ها از مقياس‌هاي پرخاشگري ارتباطي پنهان (نلسون و كارول، 2006)، كيفيت زندگي زناشويي (ژانگ و همكاران، 2013) و سازگاري زناشويي (اسپانير، 1976) و براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر باعث كاهش معني‌دار پرخاشگري ارتباطي پنهان و افزايش معني‌دار كيفيت زندگي زناشويي زنان دچار ناسازگاري زناشويي شد (0.001 P).نتيجه گيري: با توجه به نتايج مذكور، درمانگران، مشاوران و روانشناسان براي كاهش پرخاشگري ارتباطي پنهان و افزايش كيفيت زندگي زناشويي گروه هاي آسيب پذير از جمله زنان دچار ناسازگاري زناشويي مي توانند از روش درمان ذهن آگاهي مثبت نگر استفاده نمايند.