اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي شفقت‌محور بر سلامت روانشناختي و ناگويي خلقي در زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي

زمينه و هدف: زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي با مشكل‌هايي در زمينه سلامت روانشناختي و ناگويي خلقي مواجه هستند. بنابراين، هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي شفقت‌محور بر سلامت روانشناختي و ناگويي خلقي در زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي بود.روش و مواد: مطالعه حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوه اجرا، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز در فصل بهار سال 1403 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي (هفته‌‍اي يك جلسه) تحت آموزش ذهن‌آگاهي شفقت‌محور قرار گرفت و در اين مدت گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس سلامت روانشناختي (نجاريان و داودي، 1380)، مقياس ناگويي خلقي (بگبي و همكاران، 1994) و مقياس سازگاري زناشويي (اسپانير، 1976) بودند و داده‌هاي آن با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل در هر دو متغير سلامت روانشناختي و ناگويي خلقي تفاوت معني‌داري وجود داشت. به عبارت ديگر، آموزش ذهن‌آگاهي شفقت‌محور باعث افزايش سلامت روانشناختي و كاهش ناگويي خلقي در زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي شد (0.001 P).نتيجه گيري: طبق نتايج اين مطالعه يعني اثربخشي آموزش ذهن آگاهي شفقت محور باعث افزايش سلامت روانشناختي و كاهش ناگويي خلقي در زنان مبتلا به ناسازگاري زناشويي، درمانگران و متخصصان سلامت مي توانند از روش آموزش ذهن آگاهي شفقت محور در كنار ساير روش هاي آموزشي موثر جهت بهبود سلامت روانشناختي و ناگويي خلقي استفاده كنند.