اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت‌انديشي با تاكيد بر آموزه‌هاي ديني بر تاب‌آوري و مديريت خشم در مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري

زمينه و هدف: مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري با چالش‌هاي فراواني به‌ويژه در زمينه‌هاي تاب‌آوري و مديريت خشم مواجه هستند و با توجه به بافت فرهنگي و مذهبي كشور ايران به نظر مي‌رسد كه آموزش مهارت‌هاي مثبت‌انديشي با تاكيد بر آموزه‌هاي ديني در اين زمينه اثربخش باشد. در نتيجه، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت‌انديشي با تاكيد بر آموزه‌هاي ديني بر تاب‌آوري و مديريت خشم در مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري انجام شد. ; روش و مواد: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوه اجرا، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري مطالعه مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري منطقه 16 تهران در سال 1402 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه مساوي گمارده شدند. گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت آموزش مهارت‌هاي مثبت‌انديشي با تاكيد بر آموزه‌هاي ديني قرار گرفت و در اين مدت گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس تاب‌آوري كانور و ديويدسون (2003) و سياهه مديريت خشم اسپيلبرگر (1999) بود و داده‌هاي آن با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تحليل شدند. ; يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي مثبت‌انديشي با تاكيد بر آموزه‌هاي ديني باعث افزايش تاب‌آوري و مديريت خشم در مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري شد. نتيجه گيري: طبق نتايج اين مطالعه، براي بهبود تاب آوري و مديريت خشم مي توان از روش آموزش مهارتهاي مثبت انديشي با تاكيد بر آموزه هاي ديني در كنار ساير روشهاي آموزشي استفاده كرد.