تحليل ظرفيت پايداري نظام اقتصاد روستايي (مطالعه موردي: بخش مركزي شهرستان اروميه)

رشد جمعيت، تغييرات تكنولوژي اطلاعات، تغييرات اقليمي، تغييرات كمي و كيفي آب و تحولات اقتصادي قرن 21 اقتصاد روستاها را به شدت تحت تاثير قرار داده است. مديريت اقتصاد روستايي در برابر اين تحولات و شوكها مستلزم شناخت ظرفيت پويايي بخشهاي تشكيل دهنده آن است. اين تحقيق در سال 1398 با هدف اين تحقيق ارزيابي ظرفيت پايداري اقتصاد روستاهاي بخش مركزي اروميه انجام شده است. روش جمع آوري اطلاعات اسنادي و ميداني مي باشد. جامعه آماري تحقيق 9305 خانوار بوده كه از آن 385 نفر به عنوان نمونه از طريق فرمول كوكران انتخاب گرديد. روش نمونه گيري نيز بصورت تصادفي ساده انجام شده است. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه بر اساس متغيرهاي(اقتصاد كشاورزي، خدمات و صنعت) در قالب طيف ليكرت بوده است. نتايج نشان مي دهد كه؛ فعاليتهايي در بخش خدمات و صنعت در پويايي اقتصاد روستايي نقش داشته‌اند كه به نوعي وابسته به كشاورزي بوده‌اند. گردشگري و طبيعت گردي در بخش خدمات، صنايع دستي و چرم و مبلمان در بخش صنعت به شدت به فعاليتهاي كشاورزي و دامي وابسته است كه از نظر مردم موجب پويايي اقتصاد روستا مي شود. در اين فعاليتها بخش توليد، هزينه و تنوع توليد سهم بزرگي در پايداري اقتصاد روستا به خود اختصاص داده است كه در صورت توجه به آنها پايداري اقتصاد روستا در منطقه تضمين مي يابد.