تحليل اثرات طرح هاي كوچك محلي مهار و انتقال آب بر اقتصاد روستايي (مطالعه موردي: شهرستان نيشابور)

امروزه آب يكي از بزرگ‌ترين چالش‌هاي قرن حاضر است و منشأ بسياري از تحولات جهان محسوب مي شود. از آنجايي‌كه پراكنش منابع آب و نزولات عموما متناسب نمي‌باشد، ذخيره‌سازي و انتقال در مقياس خرد و نيز بين حوضه‌اي آب در قالب طرح‌هاي آبي براي جمع‌آوري، انتقال براي توسعه موزون فعاليت‌هاي انساني لازم است. لذا استفاده بهينه و درست از منابع آبي و جلوگيري از هدررفت آن‌ها از اهميت زيادي برخوردار است. پژوهش حاضر به دنبال شناسايي مهمترين تأثيرات طرح‌هاي كوچك‌مقياس محلي مهار و انتقال آب بر توسعه اقتصاد روستايي در قلمرو شهرستان نيشابور و شناسايي مشكلات پيش روي آنها مي‌باشد. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي است. تعداد نمونه ها 165 سهم بر آب استخر يا بند مي‌باشد كه با استقاده از فرمول N0 با توجه به تعداد سهامداران آب تعيين شد. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، ايجاد طرح‌هاي كوچك‌مقياس و محلي مهار و انتقال آب باعث افزايش سطح توان اقتصاد روستايي خصوصا در بخش كشاورزي شده است. چرا كه راندمان و مساحت اراضي زراعي و باغي بعد از ايجاد طرح‌هاي كوچك‌مقياس و محلي مهار و انتقال آب به طور معناداري افزايش يافته اند. همچنين مشكلاتي نظير اختلاف بر سر تقسيم آب، تخريب به‌وسيله افراد غريبه و كمبود سرمايه، ضعف همكاري مالكين و تأمين بودجه، عدم ايمن‌سازي، سامان‌دهي آب‌هاي سطحي و مشكلات مالي نيز در اين زمينه وجود دارد كه با توجه به مزاياي طرح هاي مهار و انتقال آب تشويق روستاييان به ساخت و حمايت از آنها در اين زمينه پيشنهاد مي گردد.