ميانجيگري آشفتگي هيجاني در ارتباط راهبردهاي سازگارانه و ناسازگارانه تنظيم شناختي هيجان با اضطراب كرونا

مقدمه: نحوه استفاده از راهبردهاي مختلف تنظيم هيجان مي تواند در بروز آشفتگي هاي هيجاني و اضطراب ناشي از شيوع بيماري هاي ويروسي مختلف از قبيل كوويد-19 مؤثر باشد. بنابراين پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش ميانجي‌‌ آشفتگي هيجاني (استرس، اضطراب و افسردگي) در رابطه راهبردهاي سازگارانه و ناسازگارانه تنظيم شناختي هيجان با اضطراب كرونا صورت گرفت.  روش: پژوهش حاضر از دسته مطالعات توصيفي به روش همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان و فارغ‌‌التحصيلان دانشگاه هاي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري ساكن شهر تهران بود. از اين جامعه آماري، 442 نفر نمونه در زمان اوج شيوع و همه‌‌گيري سويه اوميكرون ويروس كرونا از ابتداي تير 1401 تا آخر فروردين 1402 به روش نمونه‌‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش پرسش نامه تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي(2001)، پرسش نامه اضطراب، استرس، افسردگي DASS- 21 (1995)، پرسش نامه اضطراب بيماري كرونا علي‌‌پور و همكاران (1398) بودند. اين پژوهش در قالب تحليل آماري مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌‌افزارهاي SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 انجام شده ‌‌است.  يافته‌‌ها: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد اثر مستقيم راهبردهاي سازگارانه تنظيم شناختي هيجان بر آشفتگي هيجاني (0/333-=β، 0/001 P)، راهبردهاي ناسازگارانه تنظيم شناختي هيجان بر آشفتگي هيجاني (0/501=β، 0/001 P)، آشفتگي هيجاني بر اضطراب كرونا (0/407=β، 0/001 P) در سطح 0/05=α معنادار شده است. همچنين معناداري اثر غيرمستقيم راهبردهاي سازگارانه تنظيم شناختي هيجان بر اضطراب كرونا (0/136-=β، 0/009=P)، راهبردهاي ناسازگارانه تنظيم شناختي هيجان بر اضطراب كرونا (0/204=β، 0/016=P) با ميانجي گري آشفتگي هيجاني در سطح 0/05=α تائيد گرديد.نتيجه‌‌گيري: بنا بر يافته‌‌هاي پژوهش حاضر مي‌‌توان از راهبردهاي تنظيم هيجان در دستورالعمل‌‌هاي روان درماني باهدف كاهش آشفتگي هيجاني افراد و درنهايت، پيشگيري و مقابله با اضطراب ناشي از ويروس كرونا و حتي ساير بيماري‌‌هاي واگيردار كه ممكن است در آينده مانند كوويد-19 شيوع پيدا كرده و ايجاد اضطراب كنند استفاده كرد.