تأثير پارادوكس درماني بر تن انگاره و هيجانات منفي زنان مبتلا به اختلال بد شكلي بدني

مقدمه: اختلال بدشكلي بدن يك اختلال روانپزشكي است كه از بين اختلالات روانشناختي مرتبط با عملهاي جراحي زيبايي و ظاهر به عنوان رنج اور ترين اختلال شناخته مي شود. كه با اشتغال فكري شديد و آشفته ساز با نقص جزئي يا خيالي در ظاهر همراه است كه در افراد احساس نا امني و ناكافي بودن را ايجاد مي كند. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي پارادوكس درماني بر تن انگاره و هيجانات منفي زنان مبتلا به اختلال بد شكلي بدني بود.روش كار: روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و پيگيري سه ماهه با گروه كنترل بود. جامعه آماري از كليه زنان مبتلا به اختلال بد شكلي بدني متقاضي جراحي زيبايي مراجعه كننده به كلينيك هاي زيبايي شهر تهران در نيمه دوم سال 1402 تشكيل شده است. 30 نفر از مراجعه كنندگان به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه مداخله و كنترل به شيوه‌ي تصادفي تخصيص يافتند. پارادكس درماني(PTC) در 8 جلسه 90 دقيقه اي براي گروه مداخله اجرا شد و گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. از پرسش‌نامه‌هاي ارزيابي فراشناخت بدشكلي بدني (ربيعي و همكاران، 1399)، رضايت از تن انگاره (سوئوتو و گارسيا، 2002) و هيجانات منفي (لويباند و لاويباند، 1995) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر با استفاده از نرم افزار SPSS22 در سطح آماري 0.05 انجام شد.  يافته ها: نتايج نشان داد كه پارادوكس درماني در مقايسه با گروه كنترل رضايت از تن انگاره(0.001 P، 33.72=F)، استرس (0.001 P، 21.683=F)، اضطراب(0.001 P، 10.280=F) و افسردگي(0.001 P، 9.935=F) را در سطح معني داري 0.001 تحت تأثير قرار داده است. نمرات استرس، اضطراب و افسردگي در گروه پارادوكس درماني در مقايسه با گروه كنترل كاهش يافته و در مرحله پيگيري همچنان تفاوت چشمگيري با مرحله ي پيش آزمون دارد.نتيجه گيري: با توجه به مؤثر بودن پارادوكس درماني بر افزايش رضايت از تن انگاره و كاهش استرس، اضطراب و افسردگي زنان مبتلا به اختلال بدشكلي بدني، متخصصان حوزه  سلامت روان مي توانند از تكنيك هاي پارادوكسي براي كاهش پريشاني هاي روان شناختي و افزايش رضايت از تن انگاره در زنان مبتلا به اختلال بدشكلي بدن استفاده كنند.