مقايسه كيفيت عملكرد باليني و مراقبت از بيماران در پرستاران شاغل در بخش‌هاي آنكولوژي و عمومي بيمارستان

مقدمه: مراقبت از بيماران سرطاني، به لحاظ نوع بيماري و نوع درماني كه دريافت مي كنند، حائز اهميت خاص است؛ با اين حال، شرايط خاص بيماران و سختي كار در بخش انكولوژي، ممكن است بر عملكرد باليني و كيفيت مراقبت پرستاران تاثير گذار باشد. اين مطالعه با هدف مقايسه عملكرد باليني و كيفيت مراقبت در پرستاران شاغل در بخش‌هاي انكولوژي با پرستاران بخش‌هاي عمومي انجام شد.روش كار: در اين مطالعه ي توصيفي- تحليلي به روش نمونه گيري احتمالي دو مرحله اي طبقه اي و تصادفي ساده، تعداد  110 پرستار از بخش‌هاي انكولوژي و 110 پرستار از بخش‌هاي عمومي (بخش‌هاي داخلي و جراحي) شاغل در 3 بيمارستان‌ وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 1401 انتخاب شدند. عملكرد پرستاران در سه نوبت و در شيفت‌هاي مختلف (صبح، عصر و شب) با پرسشنامه عملكرد باليني پرستاران (NCPQ) و پرسشنامه كيفيت مراقبت‌ پرستاري (QUALPAC) ارزيابي شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته ها: در پرستاران شاغل در بخش‌هاي انكولوژي و بخش‌هاي عمومي به ترتيب ميانگين و انحراف معيار نمره عملكرد باليني 10.59±74.57 و 8.62±84.49(رضايت بخش) و نمره عملكرد كيفيت مراقبت 39.79±243.10 و 30.68±283.71 (متوسط) بود. بين دو گروه از نظر نمره عملكرد (0.001 P) و كيفيت مراقبت (0.001 P) تفاوت معني دار مشاهده شد. از نظر كيفيت مراقبت پرستاري در پرستاران بخش هاي انكولوژي و عمومي،  به ترتيب 0.9 درصد و صفر درصد كيفيت ضعيف، 75.5 درصد و 14.5 درصد متوسط و 23.6 درصد و 85.5 درصد كيفيت مراقبت پرستاري بسيار خوب داشتند (0.001 P). در زمينه ي كيفيت عملكرد، به ترتيب  16.4 درصد و 6.4 درصد متوسط و 83.6 درصد و 93.6 درصد كيفيت عملكرد بسيار خوب (0.019=P) داشتند. نتيجه گيري: عملكرد باليني و كيفيت مراقبت پرستاري در پرستاران شاغل در بخش‌هاي انكولوژي به طور معني داري كمتر از پرستاران بخش‌هاي عمومي است؛ كه ممكن است ناشي از تنش‌هاي رواني و سختي‌هاي محيط كار باشد. لذا اقدامات مديريتي و حمايتي به منظور ارتقاي عملكرد باليني و كيفيت مراقبت پرستاري در پرستاران شاغل در بخش‌هاي انكولوژيتوصيه مي شود.