علل تمايل به ترك كار پرستاران به دنبال وقوع حوادث و بلايا: يك مطالعه مروري نقلي

مقدمه: پرستاران به عنوان پرتعدادترين نيروي انساني نظام سلامت در شرايط مختلف، از جمله زمان وقوع حوادث و بلايا، به ايفاي نقش مي پردازند. با اين وجود در برخي مواقع همچون شرايط پر هرج و مرج ناشي از بلايا، پرستاران به صورت موقتي يا دائمي كار خود را ترك مي نمايند و اين موضوع در ارائه خدمات حيات بخش سلامتي به بازماندگان سبب ايجاد پيامدهاي جدي و اغلب غيرقابل جبران خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف شناسايي علل ترك كار پرستاران به دنبال وقوع بلايا انجام شده است. روش كار: مطالعه مروري نقلي حاضر از سال 2000 تا 2024 با جستجو در پايگاه هاي داده اي از جمله PubMed، Scopus، Web  of Sciences و SID  با استفاده از  كليدواژه هاي پرستار، ترك كار، تصميم گيري، عوامل موثر، بلايا، اپيدمي به هر دو زبان فارسي و معادل آنها به انگليسي انجام گرديد. مقالات با متن كامل به زبان فارسي و انگليسي و مرتبط با موضوع پژوهش وارد مطالعه شدند. بعد از بررسي عناوين و چكيده هاي بدست آمده در مرحله اول جستجو، در صورت عدم دسترسي به متن كامل مقاله، مقالات ارائه شده در همايش ها، و مقالات به زبان غير از فارسي و انگليسي از مطالعه خارج شدند.يافته ها:  براساس بررسي 25 مقاله ي وارد شده به مطالعه، علل ترك كار پرستاران به دنبال وقوع بلايا در 4 دسته شامل علل فردي، خانوادگي، سازماني و ماهيت حادثه رخ داده قابل دسته بندي مي باشند.نتيجه گيري: برخي از علل ترك كار توسط پرستاران از جمله علل فردي همچون سن و علل وابسته به ماهيت نوع حادثه با توجه به اينكه ريشه در فرهنگ جوامع دارند به سرعت قابل اصلاح نمي باشند. اما برخي علل خانوادگي و علل سازماني با اصلاح چارچوب هاي موجود قابل اصلاح مي باشند.