مدل‌سازي مطلوبيت رويشگاه گونه Vachellia tortilis با استفاده از روش حداكثر آنتروپي در استان هرمزگان

از عوامل مؤثر بر پراكنش گونه هاي گياهي مي توان از اقليم، خصوصيات خاك، توپوگرافي، كاربري اراضي و مجموع ارتباطات زيستي نام برد؛ كه اقليم يكي از مهم ترين عوامل مؤثر در پراكنش گونه هاي گياهي است. پژوهش حاضر به منظور پيش بيني پراكنش جغرافيايي گونه گبر (Acacia tortilis (Forssk.) Hayne)، يافتن عوامل محيطي مهم و بررسي دامنه‌ تحمل گونه ها نسبت به عوامل محيطي در استان هرمزگان انجام شد. با توجه به هدف، اطلاعات پوشش گياهي و عوامل رويشگاهي از قبيل پستي وبلندي، اقليم، زمين شناسي و خاك جمع آوري شد. نمونه برداري از پوشش گياهي به روش تصادفي- سيستماتيك از طريق پلات گذاري در امتداد 4 ترانسكت 1000 -200 متري انجام شد. نقشه‌ متغيرهاي محيطي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي تهيه شد. سپس نقشه هاي پيش بيني مربوط به پراكنش گونه با استفاده از روش مدل سازي آنتروپي حداكثر تهيه شد. دقّت مدل هاي پيش بيني حاصل با استفاده از آماره AUC مورد ارزيابي قرار گرفت. به طوركلي نتايج نشان داد، متغيرهاي مجموع بارندگي گرم ترين فصل سال، تغييرات فصلي بارندگي ( ضريب تغييرات)، مجموع بارندگي كم بارش ترين فصل سال، ميانگين دماي خشك ترين فصل سال، ميانگين گرم ترين فصل سال، از مهم ترين ويژگي هاي اقليمي تأثيرگذار بر پراكنش گونه گبر (Acacia tortilis (Forssk.) Hayne) هستند. نتايج اين تحقيق مي تواند راهگشاي مشكلات پيش روي مديريت رويشگاه باشد. درواقع هرگاه گونه اي در اثر تخريب زيستگاه دچار تهديد شود، با شناخت عواملي كه گونه به آن ها وابستگي شديدي دارد، مي توان طرح هاي حفاظتي با توجه به نيازهاي زيستگاهي گونه ارائه كرد.