مدل‌سازي توليد اوليه سطح زمين با استفاده از شاخص‌هاي ماهواره لندست-8 در مراتع سياه‎پوش و گنج‌گاه استان اردبيل، ايران

هدف از اين مطالعه برآورد توليد (توليد اوليه سطح زمين) فرم هاي رويشي و كل با استفاده از تصاوير لندست 8 در مراتع سياه پوش و گنج گاه استان اردبيل بود. نمونه برداري ميداني در خرداد ماه 1398 انجام شد و تصوير ماهواره اي هم زمان با آن دريافت شد. تعداد هفت مكان نمونه برداري انتخاب شد و در هر مكان سه ترانسكت 100 متري موازي و عمود بر جهت شيب مستقر شد و در امتداد هر ترانسكت از 10 پلات (يك متر مربعي)، توليد فرم هاي رويشي به روش تصادفي-سيستماتيك برداشت شد (در مجموع 210 پلات). تعداد 22 شاخص گياهي با توجه به مرور منابع انتخاب و براي منطقه محاسبه شد. سپس، هم بستگي بين توليد فرم هاي رويشي و كل با شاخص هاي گياهي محاسبه و شاخص گياهي داراي بالاترين هم بستگي براي مدل سازي انتخاب شد. براي مدل سازي از معادله خطي درجه يك استفاده شد و معادلات به دست آمده در نرم افزار ArcGIS به صورت نقشه برآورد شد. نتايج نشان داد از بين شاخص هاي مورد بررسي، شاخص NDVI مناسب ترين شاخص براي مدل سازي بود؛ با اين حال بيش ترين هم بستگي اين شاخص با توليد كل (0.88) و توليد گندميان (0.78) بود؛ درحالي كه هم بستگي كم تري با توليد پهن برگان علفي (0.41) و بوته اي ها (0.31) داشت. محدوده تغييرات توليد مدل سازي شده براي گندميان 0 تا 1857 كيلوگرم در هكتار، پهن برگان علفي 9 تا 766 كيلوگرم در هكتار، بوته اي ها 0 تا 458 كيلوگرم در هكتار و براي توليد كل 9 تا 3081 كيلوگرم در هكتار بود. ارزيابي صحت مدل ها با معيارهاي RMSE، MDE و MAE انجام شد و صحت در حد قابل قبول بود. هم چنين مقدار اختلاف ميانگين داده هاي واقعي با مدل سازي شده تقريباً برابر صفر بود. از نتايج اين مطالعه مي توان براي ايجاد تعادل بين عرضه و تقاضاي توليد مرتع در راستاي توسعه پايدار اكوسيستم هاي مرتعي منطقه استفاده كرد.