توليد نقشه‌ي ظرفيت گرمايي نسبي سطح از طريق سري زماني روزانه و شبانه‌ تصاوير سنجنده‌ي ماديس و مدل‌‌هاي ارتفاعي زمين (منطقه مورد مطالعه: مناطق بياباني استان سمنان)

ظرفيت گرمايي كميتي فيزيكي از سطح بوده كه با ميزان انرژي گرمايي لازم بمنظور تغيير دماي آن ارتباط مستقيم دارد. مناطق وسيع با ظرفيت گرمايي بالا بروز شرايط اقليمي معتدل و وجود سطوح با ظرفيت گرمايي پايين يكي از عوامل بروز شرايط اقليمي كويري محسوب مي شوند. اختلاف دمايي ايجاد شده در سطح به ازاي جذب انرژي گرمايي يكنواخت ارتباط معكوسي با ظرفيت گرمايي دارد. اما خورشيد بعنوان مهمترين عامل نشر انرژي گرمايي در طول روز تابش يكنواختي را به سطح زمين ندارد. در اين مقاله با تنظيم اثر سايه، تمايز در ميزان انرژي الكترومغناطيس رسيده به بخش هاي مختلف از سطح زمين در منطقه مورد مطالعه مدلسازي شده و در ادامه با محاسبه ي اختلاف دماي سطح در طول روز راهكاري بمنظور توليد نقشه ي ظرفيت گرمايي نسبي پيشنهاد شده است. در اين روش از سري زماني دماي سطح براي روز و شب با هدف تعديل اثر عوامل مخرب جوي در بازيابي دما استفاده شده و با تحليل هاي مكاني در مدل رقومي ارتفاعي نقشه درصد رخداد سايه در طول روز توليد شده است. كاليبراسيون روش پيشنهادي به كمك واقعيت هاي زميني شناسايي شده توسط عامل متخصص به اجرا رسيده و نتايج حاكي از دقت 93 درصدي در رده بندي نسبي سطح از منظر ظرفيت گرمايي بوده است.