شناسايي و انتخاب بهترين شاخص اقليم آسايش گردشگري در رويشگاه‌هاي جنگلي مانگرو مطالعه موردي: منطقه حفاظت‌شده حرا

بهره‌گيري از شاخص‌هاي اقليم آسايش براي توسعه گردشگري در مناطق تحت حفاظت، براي برنامه‌ريزي صحيح در اين مناطق، داراي اهميت بالايي است. مطالعه حاضر با هدف شناسايي و انتخاب بهترين شاخص اقليم گردشگري براي تعيين زمان مناسب و توسعه فعاليت‌هاي گردشگري در منطقه حفاظت‌شده حرا، به رتبه‌بندي شاخص‌هاي اقليمي پرداخت. جمع آوري داده‌هاي اقليمي براي سال‌هاي 1996 تا 2021، از ايستگاه سينوپتيك قشم تهيه شد. سپس به بررسي شاخص‌هاي اقليم آسايش از جمله اقليم گردشگري، اقليم تعطيلات، بيكر، استاندارد دماي مؤثر، فشار عصبي، ترجونگ و ماهاني پرداخته شد. مطابق نتايج، در شاخص اقليم گردشگري بهترين زمان آذر، دي، بهمن، اسفند و فروردين، و در اقليم تعطيلات آذر، دي، بهمن و اسفند مي‌باشد. در شاخص بيكر نيز آذر، دي، بهمن، اسفند و فروردين، شرايط محيط براي فعاليت‌هاي گردشگري مناسب است. در شاخص دماي استاندارد مؤثر آذر، دي، بهمن و اسفند مناسب‌ترين ماه‌ها شناسايي شد. همچنين در شاخص فشار عصبي، مطلوب‌ترين زمان مهر و اسفند مي‌باشد و در شاخص ترجونگ دي، بهمن و اسفند بهترين ماه‌ها انتخاب شدند. در نهايت در شاخص ماهاني آذر، دي و بهمن از مطلوبيت بيشتري برخوردارند. به‌طوركلي رتبه‌بندي شاخص‌هاي اقليمي نشان داد كه شاخص اقليم گردشگري داراي جامعيت بيشتر و با توجه به شرايط اقليمي منطقه، از نتايج واقعي‌تري برخوردار است. در بين شاخص‌ها همچنين، به ترتيب بيشترين رتبه به شاخص‌هاي ترجونگ، اقليم تعطيلات، ماهاني، دماي استاندارد مؤثر، بيكر و فشار عصبي اختصاص يافت. نتايج اين مطالعه به برنامه‌ريزان گردشگري كمك مي‌نمايد تا به تعيين زمان مطلوب گردشگري در اين منطقه اقدام كنند.