ارزيابي اثرات زمين‌ساخت گسلي بر ژئومورفولوژي حوضه زنجان‌رود با استفاده از تكنيك‌هاي دورسنجي و ژئومورفومتري

ژئومورفولوژي حوضه زنجان‌رود متأثر از زون‌هاي تكتونيكي فعّال حاصل از عملكرد تعاملي گسل‌هاي سلطانيه، زنجان، طارم، منجيل و گسل‌هايي است كه در اين پژوهش مورد بررسي دقيق تر قرار گرفته اند. تعامل اين گسل‌ها اين حوضه را به شكل يك فلات كوچك مرتفع ناهمگون نسبت به مناطق پيراموني و محل مناسبي براي استقرار سكونتگاه هاي انساني ساخته است. در اين پژوهش براي كشف تأثير تكتونيك بر ژئومورفولوژي حوضه از تكنيك‌هاي دورسنجي و ژئومورفومتري جهت شناسايي خط‌واره‌ها و شواهد زمين‌ساختي استفاده شده است. خط‌واره‌ها پس از بررسي به كمك تكنيك هاي دورسنجي، ژئومورفومتري و ميداني تبديل به نقشه شده‌اند. سپس با تحليل و تفسير شواهد، ارتباط الگوي ديناميك گسل‌ها كشف و اثرات آن بر مورفولوژي لندفرم‌هاي مختلف با تأكيد بر نو زمين‌ساخت تعاملي شبكه‌هاي زهكشي - گسل‌ها ارائه شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهد كه تكتونيك فعّال گسل‌ها به سمت مركز حوضه و محل زنجان‌رود متمركز است. از طرفي تبعيت مورفولوژي و روندهاي توپوگرافيك مختلف حوضه و همچنين كانال زنجان‌رود و بسياري از زهكش‌ها با خط‌واره‌هاي استخراجي به كمك تكنيك‌هاي ژئوومورفومتري، به وضوح كارايي ژئومورفومتري جهت ارزيابي و اثبات تأثير زمين‌ساخت بر ژئومورفولوژي حوضه‌ها را نمايان مي‌سازد. اگر چه زلزله مخربي در منطقه گزارش نشده؛ ولي وجود شواهد مورفولوژيك و قطع نهشته‌هاي كواترنر تا هولوسن بيانگر تغيير شكل فعّال منطقه هستند. براين‌اساس به نظر مي‌رسد سيستم‌هاي گسلي حوضه پتانسيل ايجاد زمين لرزه‌هاي با بزرگايي بسيار بالاتر از آنچه تاكنون رخ داده‌اند را دارند كه اين حاكي از ضرورت برنامه‌ريزي بر مبناي مطالعه دقيق گسل‌هاي منطقه است.