بررسي معناگرايانه نقش نظام بين الملل در شكست پروژه دولت‌سازي در افغانستان

دولت دموكراتيك مورد حمايت غرب در افغانستان، پس خروج نيروهاي خارجي از اين كشور، دچار فروپاشي شد و جنبش طالبان توانست مجددا قدرت را تصاحب كند. اين سطح از بي ثباتي و حتي بيش آن در تاريخ افغانستان مدرن، همواره بخشي از زندگي مردم اين كشور بوده است. عوامل مختلفي در پژوهش ها همچون شكافهاي اجتماعي و مداخله قدزتهاي خارجي به عنوان دليل اصلي اين وضعيت مورد توجه قرار داشته اند. با اين حال انگاره دولت-ملت در چارچوب نظام بين الملل معاصر تنها ايده اي است كه از زمان استقلال تاكنون ايده محوري براي تشكيل نظام سياسي و ايجاد ثبات در اين كشور بوده است. فهم مردم افغانستان از نظام بين الملل و دولت-ملت به عنوان بازيگر انحصاري آن، زمينه تحقق ثبات در چارچوب چنين ساختاري را بسيار دشوار ساخته است. تحليل اين سطح از اثرگذاري عوامل معناگرايانه در چارچوب نظريه سازه انگاري قابل توضيح است و همچنين فهم نقش اساسي استعمار در اين ميان با كمك نظريه پسااستعماري امكان پذير خواهد بود.