تحليل تطبيقي سيمانگاري زنانه در رمآنهاي بلندي‌هاي بادگير و سووشون بر اساس نظريه الاين شوالتر

مقاله پيش رو بر اساس الگوي فرهنگي نقد ادبي زن ‌محور آنگلو - امريكايي الاين شوالتر بنا نهاده‌ شده ‌است. اين الگو به نويسندگان زني مي پردازد كه خود خالق آثار و انواع ادبي زنانه هستند. اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي درون ‌مايه‌هاي اجتماعي و فرهنگي در دو رمان برجسته ادب ايران و انگليس، سوشون و بلندي هاي بادگير را به صورت تطبيقي واكاوي كرده است. يافته هاي تحقيق حاكي است كه علي رغم فاصله مكاني، زماني و فرهنگي، درون‌مايه‌هاي مشترك عشق‌ورزي، ازدواج و جدال عاطفي، آموزش و تلاش براي كسب هويت زنانه و جايگاه اجتماعي در هر دو اثر برجسته است. دو نويسنده، كنش هاي تقريباً مشابهي از خود بروز داده اند. قهرمان هاي اصلي زن در هر دو رمان  به گونه اي شخصيت‌پردازي شده اند كه انتظارات جامعه را برآورده سازند. نويسندگان نيز در مخالفت با زنان داستان و البته به نوعي با خودشان محافظه كارانه قلم زده اند. در رمآنهاي هر دو نويسنده، رگه‌هايي از دغدغه‌ها و اضطراب‌هايي وجود دارد كه ناشي از موقعيّت فردي آنها در تعامل با مردم و محسوب شدنشان به عنوان جنس دوم است. آنچه اضطراب مشترك زنان جهان است.