تحليل شناختي استعاره هاي مفهومي در متن زن محور رمان قطار زير زميني اثر كلسون وايتهد

رويكردهايِ شناختي در ادبيات كه شامل توسعه روش ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايي براي توصيف و دريافت متون است، در چند سال اخير افزايش داشته است. جرج ليكاف و مارك جانسون، در اثري تحت عنوان استعاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايي كه با آن‌ها زندگي ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مي كنيم به مدد تئوري «استعارۀ مفهومي» بيان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌كنند كه استعاره وسيله اي براي درك يك مفهوم انتزاعي بر اساس مفهوم عيني ديگر است. جستار حاضر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌كوشد تا به اين سوالات پاسخ دهد كه چگونه كاربرد استعاره مفهومي در رمان قطار زيرزميني اثر كلسون وايتهد در بيان گوياتر پديده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي انتزاعي وصف ناپذيري مانند زجر بردگي، نژاد پرستي، و ظلم مضاعف بر زنان سياه‌پوست نقش داشته است؟ و آيا ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ميتوان در اين اثر، كلان استعاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايي را در حوزه مفهومي آزادي و زجر اسارت جست كه به ساير زير استعاره متن رمان انسجام بخشد؟ از ديدگاه نقد فمينيستي ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ميتوان گفت كه در اين اثر، قهرمان زن داستان، كورا، مفاهيم انتزاعي مختلفي در هر مرحله از سفر خود با قطار همانند رنج جدايي از مادر، رنج تجاوز،رنج شلاق خوردن، رنج كار بدون مزد و رنج عقيم شدن اجباري را تجربه كرده‌است. نويسنده با استفاده از عنوان استعاره‌اي قطار زيرزميني كورا را به سوي آزادي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌فرستد كه دست‌‌ نيافتني‌ است. در اين مطالعه، روش تحليل مفهومي استفاده شده‌ است.