بكارگيري اينترنت اشياء و بلاكچين در قراردادهاي هوشمند

با گسترش دنياي سايبري مسائل به صورت مستقيم و غير مستقيم وارد اين حيطه شده و مورد مطالعه قرار ميگيرند؛ اينترنت اشياء و بلاكچين دو فناوري در حال توسعه هستند كه فرصت هايي را براي موضوعات جديدي از جمله قراردادهاي هوشمند ايجاد مي كنند. قرارداد هوشمند يك پروتكل كامپيوتري برپايه فناوري بلاكچين است كه براي ايجاد يا بهبود قرارداد مي باشد. در اين قراردادها تراكنش هاي معتبر به صورت كد برنامه نويسي شده تعريف و به صورت خودكار بدون نياز به واسطه اعمال مي شوند. در اين تحقيق ابتدا به معرفي اينترنت اشياء، بلاكچين و سپس قراردادهاي هوشمند ايجاد شده از تركيب اين دو فناوري و مزيت هوشمندسازي قراردادها مي پردازيم، روش اين تحقيق توصيفي و تجزيه و تحليل داده ها است. اينترنت اشياء كه در حال گذراندن رشد در صنعت فناوري اطلاعات است؛ فرصت هاي بي حد و حصري را براي قراردادهاي هوشمند فراهم مي كند؛ به طوريكه در صورت فقدان سنسور اينترنت اشياء، اين قراردادها داراي پتانسيل محدودي هستند. البته چالش هاي فني قراردادهاي هوشمند، مجموعه اي از برنامه ها است كه خود تأييد شونده، خود اجرا و مقاوم در برابر دستكاري هستند. قرارداد هوشمند با ادغام فناوري بلاك چين قادر به انجام يك كار در زمان واقعي با هزينه كم و ارائه درجه امنيت بيشتر است.  بررسي چند سناريو در زندگي واقعي نشان مي دهد؛ چالش هاي فني قراردادهاي هوشمند در كنار مزيت هاي استفاده از اين قراردادها بسيار اندك است. با شناسايي و تجزيه و تحليل سنجش عملكرد قراردادهاي هوشمند نتايج قابل توجهي براي توسعه اين قراردادها به دست مي آيد.