بررسي شاخص‌‌هاي حكمراني خوب شهري با تأكيد بر هوشمندسازي مورد مطالعه: كلان‌شهر تبريز

شهرنشيني فزاينده، افزايش روز‌‌افزون جمعيت و مشكلات عظيم اجتماعي، اقتصادي و زيست‌‌محيطي حاصل از آن‌ها، به همراه رشد و گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات، شاخص اصلي قرن 21 در سطح جهان است. براي مقابله با چالش شهرها، مفهوم شهر هوشمند و حكمراني خوب شهري به‌عنوان يك پيش‌شرط از سوي سازمان‌‌هاي ملي و بين‌‌المللي ارائه شده است؛ به عبارت ديگر، در حكمراني خوب شهري و شهر هوشمند، گفت‌وگوي باز بين شهروندان و مقامات شهري از طريق يك پلتفرم ICT فعال است. هدف از اين مطالعه، پاسخ به اين پرسش است كه با تغييرات جديد در حوزۀ فناوري در شهرهاي كشور، به‌ويژه كلان‌شهرها، وضعيت شاخص‌‌هاي حكمراني خوب در كلان‌شهر مورد مطالعه به چه صورت است؟ و آيا مديريت شهري در كلان‌شهر تبريز قادر به ارتقاي شاخص‌‌هاي حكمراني مطلوب شهري در راستاي شاخص‌‌هاي شهري هوشمند است؟ پاسخ به سؤال‌‌هاي پژوهش، با به‌كارگيري تركيبي از مدل‌‌هاي كمّي و كيفي انجام شده است. شاخص‌‌هاي شهر هوشمند و حكمراني خوب شهري با استفاده از ابزار پرسش‌‌نامه و آمار موجود در سالنامه‌‌هاي آماري استخراج شده و در محيط برنامه‌‌نويسي پايتون تجزيه‌و‌تحليل شده است. نتايج نشان مي‌‌دهد كه امتياز كلي حكمراني خوب در كلان‌شهر تبريز، 0.436 از واحد است. از مجموع پنج شاخص معرفي‌شده براي حكمراني خوب شهري توسط سازمان ملل، شاخص «اثربخشي» مطلوب‌‌ترين و شاخص «تساوي» نامطلوب‌‌ترين وضعيت را در ميان ساير شاخص‌‌ها به خود اختصاص داده‌‌اند.