شيوع ژن‌هاي مقاومت به كينولون با واسطه پلاسميد در سويه هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا در شمال غرب ايران

زمينه و هدف: مقاومت آنتي بيوتيكي يكي از مهمترين نگراني هاي جهاني در پزشكي است كه بصورت يك چالش بزرگ در درمان عفونت هاي ناشي از پاتوژن هاي مقاوم به دارو تبديل شده است. براي ساليان طولاني، فلوروكينولون ‌هاي وسيع الطيف به‌طور گسترده براي درمان عفونت هاي ناشي از باكتري هاي گرم مثبت و گرم منفي، از جمله سودوموناس آئروژينوزا، استفاده مي شوند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان شيوع و مكانيسم مقاومت به كينولون با واسطه پلاسميد در ايزوله هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا در بيمارستان هاي اردبيل انجام شد.روش كار: در اين مطالعه از 200 ايزوله ي باليني سودوموناس آئروژينوزا استفاده شد كه طي خرداد 1398 تا ارديبهشت 1402 جمع ‌آوري شده بودند. الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي اين سويه ها به آنتي بيوتيك هاي مختلف فلوروكينولون با استفاده از روش ديسك ديفيوژن تعيين شد. حضور ژن هاي ‌qnrA، qnrB، qnrC، qnrD و qnrS با روش واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR)، و بيان ژن هاي كدكننده پمپ هاي ايفلاكس و پورين غشاي خارجي، با روش PCR رونويسي معكوس كمي (qRT-PCR)، در ميان سويه هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا مقاوم به فلوروكينولون‌‌ها بررسي شد.يافته ها: شيوع سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا مقاوم به فلوروكينولون‌ها 69 درصد تعيين شد. ميزان مقاومت به آنتي بيوتيك هاي مختلف فلوروكينولون به شرح زير بود: سيپروفلوكساسين 55.5 درصد، افلوكساسين 62 درصد، نورفلوكساسين 53.5 درصد، لومفلوكساسين 55.3 درصد، و لووفلوكساسين 55.5 درصد. همچنين، 78.9 درصد از اين سويه ها مقاوم به چند دارو (MDR) بودند. بالاترين شيوع ژن‌ هاي qnr مربوط به qnrB بود (2.9 درصد). ژن هاي ديگر شناسايي نشدند. علاوه بر اين، 75 درصد از سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا حامل ژن qnrB افزايش بيان در ژن هاي كدكننده ي پمپ هاي ايفلاكس و 100 درصد آن ها كاهش بيان در ژن پورين OprD را نشان دادند.نتيجه گيري: با توجه به مقاومت بالاي ايزوله هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا نسبت به فلوروكينولون ها در بيمارستان هاي اردبيل و چندفاكتوري بودن مقاومت، نظارت مستمر بر روند مقاومت آنتي بيوتيكي به همراه مكانيسم هاي دخيل در مقاومت براي انتخاب مناسب ترين گزينه هاي درماني ضروري هستند.