مروري بر روند توسعه واكسن‌هاي ليشمانيوز

ليشمانيوز يك بيماري عفوني انگلي است كه سالانه حدود يك ميليون مورد جديد آن رخ مي‌دهد. درمان اين بيماري چالش‌برانگيز بوده و هزينه‌هاي بالايي به‌ويژه در كشورهاي در حال ‌توسعه ايجاد مي‌كند. مطالعات زيادي بر روي اشكال متنوع واكسن‌ها ازجمله انگل‌هاي زنده تخفيف حدت يافته، كشته‌شده، آنتي‌ژن‌هاي زير واحدي، واكسن‌هاي نوتركيب و يا تكنولوژي DNA انجام شده است. بااين‌وجود، هنوز واكسن پيشگيري‌كننده مؤثر و كاربردي در سطح گسترده براي ليشمانيوز وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي روند توسعه واكسن‌هاي ليشمانيوز است.مقالات اين مطالعه از پايگاه‌هاي PubMed ،  Web of Scienceو Scopus با جستجوي كليدواژه‌هاي مرتبط و بر اساس موضوع، كيفيت علمي و تاريخ انتشار با تمركز بر مقالات جديدتر انتخاب شدند.مطالعات انجام‌شده در زمينه توسعه واكسن‌هاي ليشمانيوز نشان مي‌دهد برخي از واكسن‌ها همچون Leishmune، CaniLeish و Leish-Tec كه در مراحل مختلف آزمايش‌هاي باليني قرار دارند، مي‌توانند به‌ عنوان گزينه‌هاي مناسب براي كنترل و پيشگيري از ليشمانيوز در سگ مورد استفاده قرار گيرند. واكسن LeishChim كه با تكنيك هاي ايمونوانفورماتيك و داكينگ مولكولي طراحي شده نتايج اثربخشي را در مطالعات موشي نشــان داده است. همچنين واكسن زنده مبتني بر جهش ژن سنترين LmCen-/- ، فاز I كارآزمايي باليني در انسان را سپري كرده است.با توجه به اهميت توسعه واكسن ليشمانيوز، تحقيقات در اين زمينه همچنان ادامه دارد. استفاده از مطالعات ايمونوانفورماتيكي و مدل‌سازي زيستي مي‌تواند به شناسايي سريع‌تر كانديداهاي واكسن مؤثر كمك كند.